Wk 4+3, hyperdepiep

He meiden,

Sorry dat er nu alweer een blog van mij komt maar ik wil zo graag elke minuut vastleggen in mijn boekje (wat gelukkig nu misschien wel een happy-end gaat krijgen)......en er gebeurt ineens zoveel!

De dag begon gisteren met een nieuwe test. De schrik sloeg me om het hart toen de teststrip niet direkt een dikke paarse streep liet zien. Na lang wachten kwam er dan toch wat, maar pas toen ie helemaal droog was dacht ik toch wel te zien dat ie donkerder was dan twee dagen eerder...... had het liever overtuigender gezien.

Daarna heb ik het ziekenhuis gebeld voor een echo als ik ruim 7 weken ben. Ik durf absoluut niet eerder, twijfel of er wel/geen hartje klopt kan mijn eigen hart niet aan verwacht ik. Dus 20 juli om 15.30 is het zover, wat zal ik zenuwachtig zijn!!!!!

Na de joghurt met musli en aardbeien (nieuw regime) ben ik op huizenjacht geweest omdat ik van baan/ woonplaats ga wisselen. Ineens zijn er andere eisen zoals een extra kamertje, niet te hoog zonder lift etc. Ik kon vol trots tegen de makelaars vertellen dat ik zwanger ben (zij kennen mij toch niet), het was een onwerkelijk, heel vreemd gevoel. Tussen de bezichtigingen door had ik nog tijd om het centrum te verkennen. Het eerste knuffeldoekje is gekocht! Daarna in een snikhete auto weer naar huis (airco kapot).

's Avonds ben ik moe voor de tv gaan liggen maar kon me echt niet op CSI en bones concentreren, steeds kwam ik weer terug bij google: zwanger....... Heb ook mijn eerste positiekleding besteld. Aangezien het al herfst/winter zal zijn als mijn buikje gaat groeien heb ik vooral winterkleding nodig, wat natuurlijk ook direkt veel duurder is. Bij de esprit zijn de truien voor de helft van de prijs, kon het niet laten een trui en een vest te bestellen. Tegenwoordig duurt zo'n levering toch een tijdje, ik kan het altijd nog terugsturen mocht het fout gaan.......

Toen belde moeders voor moeders nog, ze komen vrijdagochtend langs, als ik echt zwanger blijk mag ik vanaf week 6 beginnen met sparen, uiteindelijk doodmoe naar bed gegaan.

Vanmorgen moest ik een halve dag werken omdat er een poli vergeten was te blokkeren. Hoe moeilijk was het om niet te vertellen dat je zwanger bent. Al die mensen die met je meeleven en weten dat je nu wel/niet ongi geworden bent..... ik heb zoveel mogelijk iedereen ontweken. Eerst moet mijn nieuwe werk ervan weten en dan pas de rest, ik hoop dat ik dit ga volhouden!

Ondertussen zijn de mokken (zie foto), al gearriveerd. Ik vind ze zelf helemaal fantastisch. Komende zaterdag gaan we het grote nieuws aan mijn schoonouders vertellen, volgende week vertellen we het aan mijn ouders, broer en zwangere schoonzus. Wat zullen er een traantjes gaan vloeien, zeker bij mijn moeder.

en last but not least..... wat zijn mijn klachtjes????

Ik ben moe, echt moe, maar kan gewoon niet slapen, is het de warmte? de opwinding? de hormonen? geen idee.

Ik heb geregeld steken in mijn liezen en buik, neem aan dat kruimeltje zich heerlijk aan het nestelen is, zo voelt het in ieder geval wel.

En heeeeeeeeeeel soms een steekje in mijn borsten, daar is verder nog weinig te beleven.

Mijn neus zit dicht, ben verder toch niet echt verkouden, ook geen andere hooikoorts klachten. Het kan door de hormonen komen las ik.

En verder.... vanmiddag had ik bruine afscheiding, net alsof de berg afscheiding van de afgelopen dagen vermengd was met een druppeltje oud bloed. Op een of andere manier maakte ik me er totaal niet druk om, het voelt gewoon goed, dus het is vast een innestelingsbloedinkje geweest.

Nou, dat was het dan weer, waarschijnlijk verlopen de komende dagen wel wat rustiger........

mamaongeduld