Morgenvroeg is het dan zover.... de laparoscopie.
Ik moet me om 8.45 nuchter (ojeeeee, ik wordt altijd met honger wakker!) melden. Dan wordt ik om ongeveer 10.45 geopereerd. Wat ik tot die tijd allemaal moet doen: behalve honger lijden, geen idee. Ik zal wel een infuusnaald krijgen, bloeddruk enzo, maar het is nog erger dan op schiphol! De operatie zelf duurt 20 minuten. Dan wakker worden en naar huis. Hopelijk krijg ik wel direkt de uitslag.
Mijn vriend heeft de ochtend vrijgenomen om me weg te brengen, me in die 2 uur bij te staan bij het wachten, en om me daarna in te stoppen op de bank. De tijdschriften en dekbed liggen al klaar, net zoals mijn laptop en de afstandbediening. De koelkast ligt vol fruit en ik heb gisteren al anti-littekencreme gekocht.
Ik hoop zo dat alles goed gaat, dat ze niks raken wat niet geraakt moet worden. Ik hoop dat ze eindelijk een diagnose kunnen gaan stellen en misschien gewoon het euvel kunnen oplossen. Ergens ben ik ook een beetje bang voor andere dingen, dat ze iets vinden wat echt heel eng is, zoals kanker ofzo. Of dat ze iets vinden wat de kans op zwangerschap echt onmogelijk maakt. In mijn fantasieen moeten ze de operatie staken omdat ze een gevulde baarmoeder aantreffen. Tja, mijn bovenkamer maakt overuren!!! Ik haal me vanalles in het hoofd.
Maar vooralsnog ben ik snipverkouden en ben ik ook nog ongesteld, dag 3 al, ip zou het morgen over moeten zijn. Eigenlijk mag ik helemaal niet ongi zijn ivm infectie gevaar.... maar ach, dat beetje bloed wat ik altijd verlies, dat zal het probleem wel niet zijn.
Tot morgenvroeg nog dienst (ik heb het zo druk de komende tijd dat ik het niet meer kon ruilen), ik hoop dat ze me een beetje laten slapen vanacht.........
Morgen volgt deel 2.
reacties (0)