IUI no 1

Dag dames,

Hier het zoveelste blogje van mij. Vanmiddag hadden we onze eerste IUI en ik moet zeggen: dit was toch wel een heel bizarre ervaring.... Voor de mensen die dit traject nog ingaan, ik zal het zo mogelijk proberen te vertellen.

Zoals ik in mijn vorige blog al schreef: midden op de dag moesten we een kwakkie inleveren.... uiterst ongelukkig voor het werk van mijn vriend maar hij heeft maar een halve dag vrij genomen. Om 14.00 moesten we het inleveren en het is zo'n 7 minuten rijden naar het ziekenhuis. Dus om 13.45 heeft mijn vriend weer wat weten te produceren toen ik boven verplicht de was aan het doen was. Daarna potje onder je kleren, hup in de auto, hup naar het ziekenhuis. Potje ingeleverd en weer naar huis.

Om 15.15 zou de IUI plaatsvinden. We waren er rond 15.00, de secretaresse zei al dat we nog op het lab moesten wachten. En daar zaten we dan, te wachten tot ons eigen kindje in de dop zou arriveren... om 15.20 kwam er een meisje met een grote bus aan waarop met grote letters stond: IUI. Ahhh, daar zijn onze kindjes. En toen duurde het nog 5 minuten voordat we binnen mochten.

Maar direkt door naar de stoel. Ik moest controleren of het etiket op het IUI materiaal wel van mijn vriend was, daar moest ik voor tekenen. Maar het zal altijd onduidelijk blijven of er in het lab een fout gemaakt is.....slik.

Toen liggen, benen wijd (blijft een lastig punt) en toen werd het speculum ingebracht. (ik dacht wel: huh, ga je niet eerst kijken met de echo.... nu zullen we nooit weten of de eitjes al gesprongen zijn.....). De gyn vond mijn slijmvlies mooi helder en zei dat het dus het juiste moment was. Daarna deed ze een slangetje in mijn baarmoeder. Moet zeggen: toch echt verre van prettig, leek op de pijn van het HSG alleen veel minder heftig. Daarna spoot ze het slangetje leeg en mocht ik nog een kwartiertje blijven liggen. Ik heb daar zelf 25 minuten van gemaakt omdat ik gewoon niet durfde op te staan...

Mijn vriend reed de auto voor toen ik ging betalen, en hij had heel lief de stoel helemaal naar achteren geschoven zodat ik mijn voeten op het dashboard kon leggen. De rest van de middag heb ik op de bank gelegen totdat ik echt heel nodig naar de wc moest. En toen toch nog wat spul in mijn onderbroek gevonden (of het was glijmiddel, niet te onderscheiden).

En nu is het afwachten. Probeer mezelf niet druk te maken. Probeer door te leven, maar makkelijk is het toch niet.... Mocht ik ongesteld worden (en laten we eerlijk zijn, die kans is zo'n 90%), dan moet ik weer vanaf dag 3 spuiten en vanaf dag 10 een echo. Maar er heeft niemand tegen mij gezegd in welke dosering ik moet spuiten, zou zelf zeggen: nu 75 EH aangezien we maar anderhalf ei hadden, maar daar zal ik de gyn dus nog voor moeten bellen.