PLUK DE DAG

'Wat ben ik blij dat de klok een uur vooruit is gegaan', schiet het door mijn vermoeide mensenbrein. Het is even over zevenen als zoonlief zich meldt in de kajuit, waar zijn moeder nog heerlijk in de foetushouding ligt na te doezelen. 'Kom er bij scheet', vraag ik mijn zoon zoals altijd op mijn vrije dag. Als ik een blik door de gordijnen werp, lacht de zon ons tegemoet. We luieren wat en kijken zijn favoriete series op Nick Junior. Tegen negenen duiken we gezamenlijk onze douche in. In de dialoog die volgt, besluiten hij en ik, dat we vandaag in de grote trein gaan meerijden.

Ik bel de oudjes op in de vroege ochtend. 'Zin om met ons mee te gaan, we willen met de trein naar Schiphol'. In de tussentijd dat zij afreizen naar Noordwijkerhout laten wij de hond uit in de BAVO. Moeders had eerder andere plannen, maar uiteindelijk heeft ze zich toch door ons voorstel laten verleiden en gaat gezellig mee. Opa had al eerder besloten van de partij te zijn. Binnen 'now time' parkeren we de auto in Voorhout. Als de kaartjes zijn ingeslagen, gaan we op 'wereldreis'. Laten we eerlijk zijn, volgens mij moet het in kinderogen daar veel op lijken. Een rechtstreekse verbinding bestaat niet naar Schiphol. Dus na een overstap op Haarlem en Sloterdijk, komen we eindelijk aan op onze eindbestemming.

'Wat kan een kind toch blij zijn met eenvoudige dingen', vertel ik mijzelf in gedachten. De glimlach is niet van het kleine vergulde gezichtje af te krijgen. Van de ene bank hopt hij op de andere bank, op zoek naar indrukken en nog veel meer van diezelfde indrukken. Eenmaal op Schiphol aangekomen, betreedt hij voor het eerst de roltrap. Wat een onzettende grappige ervaring. Tussen opa en oma in, danst hij zo wat van vreugde. We dwalen wat op Schiphol en al snel zie ik in mijn ooghoeken het bord: 'Panorama Platform'.

Aangezien opa niet makkelijk ter been is, pakken we waar mogelijk de liften en voila, het uitzicht is overweldigend. Nog nooit eerder zag hij vliegtuigen van zo dichtbij. Het is een genot voor het oog. We nemen alles in ons op en wat valt er veel te zien. 'Wat een goede aktie, Van der Plas', bevestig ik mijzelf. Als je mij beter kent, weet je dat ik bekend sta om die heerlijke impulsieve akties, die uiteindelijk ook nog eens goed uitpakken. Vermoeid van onze trip, duiken we nog even een restaurantje in om onszelf te verwennen. 'Ach, waarom niet, als je dood gaat, kan je toch al het geld van de wereld niet meenemen'. Zo praat ik deze aktie goed voor mezelf. En ja, uiteraard worden we uitgenomen, want Schiphol blijft nou eenmaal een 'hol van brute uitgaven' .

In het restaurant vinden we ook nog eens de 'slagroom op de cake', want daar bevindt zich een ware ballenbak. Het afgelopen weekend heeft zoonlief daar al kennis meegemaakt in het Noordwijkerhoutse pannekoekenhuis. En wat is hij gelukkig. De balonnenstandaard wordt geroofd en met vijf balonnen in de hand, reizen we af naar huis. Zoveel hebben we gezien onderweg. Zelfs onze schuit is voorbij gekomen . Dat is op zich al een ervaring om het eens van de andere kant te bezichtigen.

Gelukkig prijs ik me, als we even over tweeen weer in Voorhout de auto instappen. Wat is er mooier om een kindergezichtje zo blij te zien en daarbij ook nog eens twee meegenietende grootouders, allebei in goede gezondheid. Heerlijk was het. 'Soms vergeten we om te genieten van het moment waar het om draait', zo sluit ik deze wereldreis af voor mezelf.

Kortom: 'Pluk de dag!'

Geschreven : maart 2011