Hallo,
Maandag, 20 augustus moest ik naar de VUB in Brussel voor de vlokkentest. Ik had een afspraak bij Professor Foulon.
Professor Foulon en zijn team waren heel vriendelijk en professioneel.
Eerst hebben ze een heel uitgebreide en nauwkeurige echo gedaan. Ze beschikken trouwens over heel gespecialiseerde apparatuur hiervoor. Al snel bleek dat de nekplooimeting nog steeds hoog was. Bovendien merkten ze ook misvormingen aan de foetus. Het kleintje heeft praktisch geen onderarmen; de handjes staan scheef en bovendien tellen de handjes 6 vingertjes ipv 5.
Volgens de profesoor gaat het hier om een heel erge vorm van trisomie: waarschijnlijk trisomie 13 of trisomie 18. De resultaten van de vlokkentest zullen uitwijzen welk soort trisomie het precies is.(die krijg ik pas vrijdag) Maar in elk geval gaat het, volgens de professor, om een kindje dat mogelijkerwijze niet levensvatbaar is. “Zo een kindje mag je niet laten geboren worden”, dixit de professor.
Vrijdag zullen ze ook laten weten wat de mogelijke reden kan zijn dat ik zwanger ben van een kind met een dergelijke ernstige handicap. Het DNA van mezelf en ook van mijn partner Gerrit zal onderzocht worden.
Uiteraard was en ben ik behoorlijk van slag. Maar gelukkig hebben de professor en zijn team het slecht nieuws met veel menselijkheid en tact weten over te brengen.
Ik loop al een paar dagen rond als een zombie. Gisteren heb ik een afspraak gehad met een psychologe om mij te helpen met de verwerking.
Volgende week volgt dan de abortus. Vrijdag zullen ze mij doorgeven wanneer de abortus precies zal plaatsvinden. Ik ben uiteraard heel bang en verlang tot deze nachtmerrie voorbij is.
Ik hoop dat dit niet het kindje van de laatste kans was. Ik ben namelijk al 39 jaar oud. Bijna 40!
Of misschien moet ik mij tevreden stellen met het feit dat ik al één lieve en knappe zoon heb rondlopen.
Veel liefs,
reacties (0)