Ik ben het beu

Vandaag ben ik weer ongesteld geworden. Ik ga nu ronde 13 in. Ik begin wel wat mijn geduld kwijt te raken. Ik ben al 39 jaar en graag had ik een tweede kindje gehad. Maar we zijn nu al bijna één jaar bezig. Graag zou ik weten of het er ooit nog van zal komen. Want iedere maand is het weer van dat: ontgoocheling; weer wat hoop opbouwen; klussen (is ook niet altijd evident, want het is echt van 'moeten'), daarna weer hopen en dromen dat ik misschien deze keer wel zwanger zal zijn, daarna weer een ferme ontgoocheling. Enzovoort.

Ik heb al een zoontje, Sebastian. Van hem was ik al na 3 rondes zwanger (en was toen ook al 37 jaar).

Eigenlijk zou ik al moeten tevreden zijn dat ik één kind heb. En het is ook een schatje!!! Maar ik wil zo dolgraag een speelkameraadje voor hem. Maar op den duur wordt het een obsessie. En die onzekerheid of het ooit nog zal lukken, knaagt aan mij.

Ik heb eind april een vruchtbaarheidsonderzoek bij de gynaecoloog, zowel voor mezelf als voor mijn man. Weet iemand wat dat precies inhoudt zo'n onderzoek? 

Ik denk dat het het beste is wat ik kan doen: actief iets ondernemen. De gynaecoloog zal normaalgezien toch zien waar het probleem ligt, niet? Ik ben uiteraard al oud en bijgevolg al minder vruchtbaar. Of misschien is er een probleem met het zaad van mijn man. Kan ook. Maar hopelijk zal de gynaecoloog ons verder kunnen helpen.

596 x gelezen, 1

reacties (0)


  • carmpien

    Hoi! Dank voor je berichtje op mijn blog... ik ben ook al oud, maar na anderhalf jaar en uiteindelijk 1 IUI behandeling toch nog zwanger geworden. We hebben alle vruchtbaarheidstesten gedaan, er bleek niets mis... waaraan het dan toch heeft gelegen...? Het onderzoek houdt in dat je je bloed laat onderzoeken en het sperma van je man... verder niet zo spannend eigenlijk! Succes en dring aan op snelle IUI of iets dergelijks, want je heb niet zeeen van tijd, hoewel je ook weer niet moet stressen... lastig he... ik weet er alles van!!!!

  • loveboat

    Je hebt gelijk, het beste dat je kan doen, is actie ondernemen ! Ik ben redelijk zen geworden sedert dat wij ons laten begeleiden door een fertiliteitscentrum. Je moet je enkel nog laten leiden en doen wat ze zeggen. Voorlopig werkt dit prima bij mij ! Wat een vruchtbaarheidsonderzoek precies inhoudt, weet ik wel niet. Ikzelf heb een hsg gehad en mijn vriend heeft een staal moeten afgeven en werd intussen ook onderzocht door een endocrinoloog met vaststelling van varicocele. Ik denk dat ze sowieso in fases zullen onderzoeken. Bij jou eerst de cyclus eens opvolgen en jouw man een staal laten afgeven. Ik zou ook niet meer aanmodderen. Ik duim voor je !

  • roosje72

    eerst een OFO orienteren fertiliteits onderzoek. omdat jullie al 1 kindje hebben en de kinderwens er dus nog maar 1 jaar is ( volgens de berekeningen die ze in NL doen) zul je waarschijnlijk naar huis worden gestuurd om nog maar een half jaar te oefenen. De gyn zal je afhankelijk van je normale eisprong een echo willen maken van je eiblaasje. meestal moet je op dag 9 en en eventueel dag 11 voor een echo komen. dan 7 dagen na je eisprong wordt je progesteron waarde bepaald. deze moet boven de 32 liggen voor de kans op een doorgaande zwangerschap. een progesteron waarden onder de 1 is geen eisprong en alles tussen de 1 en de 32 is een slecht of niet doorgerijpt eitje.
    wat je in ieder geval wil laten bepalen ( bij voorkeur op dag 3 van de cyclus bloed laten prikken. bepalen fsh en LH . ook staan op een AMH (anti mullerian hormoon) onderzoek. dit geeft de eivoorraad aan. zwemmers van je vent zullen ook ingeleverd moeten worden. aantal vorm en beweeglijkheid zullen worden bepaald...ik gok dat ze niets bij jullie zullen vinden tenzij er door de zwangerschap verklevingen zijn ontstaan. Dit kan middel een hsg of larascopie worden vastgesteld. hsg is minst ingrijpend. (contrast vloeistof in de baarmoeder spuiten en rontgen foto ervan) larascopie geeft meer informatie, het is een beetje afhankelijk van wat jezelf wil en je arts wil doen.
    afhankelijk van hoe snel je wil en hoe ver je wil gaan: hammer op je leeftijd. benadruk dat de ivf behandel centra met een maximum leeftijd werken. een half jaar proberen en een 6x iui kan betekenen dat je niet meer voor ivf in aanmerking zou komen omdat je te oud bent volgens de centra. zoek uit welk zieken huis in de buurt de laagste leeftijd hanteert en zeg dat je eventueel daar behandeld zou willen worden. en schroom niet om een paar tranen te laten lopen....werkt vaak heel goed...succes