2e keer ZWANGER!!!

Lieve vriendinnetjes,
sommigen van jullie wisten het al, maar nu mijn naaste familie het weet mag het in een blogje:

IK BEN ZWANGER!!!  24 juli 2011 uitgerekend.

We zijn nog maar 3 maanden bezig, omdat mijn man het daarvoor bij 1 kind wilde laten. Ineens was hij "om" . Ik ging er oprecht van uit dat het langer dan een jaar zou duren,omdat het met Luuk ook 9 maanden duurde voordat ik zwanger was.
Gisteren was ik overtijd, maar vorige maand was ik ook 2 dagen overtijd, dus ik verwachtte er niets van.
Ik ging smorgens testen zodat ik zeker wist dat ik NIET zwanger was. Ik plaste over de teststrip heen, en zag gelijk een minnetje ( - ) verschijnen. Ik zeg nog tegen mijn man:"nou, dan zal ik vanmiddag wel ongesteld worden". Ik leg de test weg, rond het toiletbezoek af, kijk nog een keer -ongeveer 15 seconden na de negatieve test- en ik zie een steeds dikkere plus ( + ) ontstaan!
Nou, toen ben ik even gaan dansen hoor.
Gelijk gisteren mijn zusje, oma, ouders en schoonmoeder verteld, die erg enthousiast waren.
Vandaag hebben we de begrafenis van mijn opa gehad, en na afloop, in de zaal, toen de andere gasten al weg waren, heb ik het mijn oom en tante verteld... die konden ook wel wat goed nieuws gebruiken.
Mijn tante werd emotioneel en vond het zo leuk.
En vanavond zijn we langs mijn 2 zwagers en hun gezinnen gereden en hebben het hun ook verteld.
Nou, ik moet zeggen dat dit een goede afleiding is van het verdriet.

Ik vind het wel erg moeilijk, omdat mijn opa enoooooorm gek op kinderen was, en al helemaal op zijn kleinkinderen en achterkleinkinderen. Ik had hem zo enorm graag verteld dat hij voor de 4e keer overgrootvader zou worden. Maar ik houd mezelf voor ogen dat hij het nu niet mist. Hij is op een betere plek, alleen voor mijzelf zou het zo leuk zijn als hij het zou weten. Dat moet ik nu zien te verwerken.

Mijn tante zei dat ze gelezen had dat te veel verdrietige emoties niet zo goed kunnen zijn voor de ontwikkeling van de prille vrucht. Nu besef ik dat ik er niets aan kan doen dat ik verdrietig ben, ik hield zo enorm veel van mijn opa. Hij was mijn beste vriend, ik heb daar bij elkaar opgeteld jaren gelogeerd, dus dat verdriet kan je niet negeren. Maar ik maak me nu wel een beetje zorgen. Ik weet dat er bij verdriet een stofje in je hersenen wordt aangemaakt. Stel dat die stof invloed heeft op de ontwikkeling?!?!

Ach, ik kan er niets aan veranderen, ik geniet, en ik huil... erg dubbele tijd. Maar ik ben wel blij dat ik KAN genieten. En ik vind het zo'n groot wonder dat ik weer zwanger ben, ik ben God zooooo enorm dankbaar.
Al ben ik erg bang dat het nog fout kan gaan, ik zet die gedachte van me af.
Zoals mijn opa me heeft geleerd:"een mens lijdt het meest hetgeen hij vreest".
1 van de duizenden mooie herinneringen.

Een fijne avond allemaal!

441 x gelezen, 0

reacties (0)


  • ikbenmoedergeworden

    Sorry voor mijn late reactie lieverd, maar mijn meissie eist veel aandacht hahaha. Nogmaals heel hartelijk gefeliciteerd! Maak je niet te druk om die emoties, mijn kleintje heeft daar ook geen hinder van ervaren, en geloof me, ik heb deze zwangerschap mijn portie wel gehad! 2 begrafenissen van dierbaren, 2 banen op de tocht, mijn werk waar ik bijna overspannen van raakte zo heftig dat het werd (werk in de zorg, geloof me dat is geen pretje op dit moment) kortom genoeg stress waar ik niet om heen kon. Maar mijn liefje heeft daar geen schade van ondervonden en als je je daar ook nog druk om maakt krijg je alleen maar meer stress hahaha.

    Nog heel veel sterkte met het verwerken van het verlies van je opa. Neem de tijd om het een plekje te geven! Ik heb in een dagboek voor mijn meisje over mijn opa verteld, dat heeft mij heel erg geholpen. Hoop dat zij op die manier zich beseft dat hij er toch een deel van haar leven heeft meegemaakt, een deel van haar is waar ik erg aan gehecht ben.

  • paula31

    van harte gefeliciteerd met je 2e zwangerschap geniet ervan xx

  • mamavaniris

    gefeliciteerd meid met jullie zwangerschap .

    xxxingrid en iris

  • My Angel

    Van harte gefeliciteerd !!!

    Aleen spijtig van je verdiet. Bij mij was het ook zo. 3 dagen na mijn bevalling is mijn opa overleden. EN die bevalling neemt geen verdriet weg maar het helpt wel om wat te verzachten.

  • bois

    HE LIEVERD,

    Ten eerste gecondoleerd met je opa. Ik weet zeker dat hij vanuit de hemel op jou en je mooie beebje in je buik neer kijkt!

    Meis, je beebje doet het vast heel goed, ookal heb jij nu heel veel verdriet!
    Geniet ervan, want voor je het weet is jullie mooie 2e wondertje er!
    xxx

  • Houkje

    Gefeliciteerd met je zwangerschap. Wat je zegt over verdriet en de invloed op je kind, tja daar is niets aan te doen. Gooi je verdriet er maar gewoon uit, want opgekropte emoties zullen het vast niet beter gaan doen dan het verdriet wat je nu voelt. Een goede zwangerschap toegewenst.

  • annemiek68

    Ik gebrijp je gevoel en joh het is logisch dat je je zo voelt. Je moet niet te veel nadenken over je verdriet en of het overkomt op je kindje. Echt niet. Je hebt nu tijd om van dit godswonder te genieten en verdriet te hebben omdat je opa er niet meer is. Neem gewoon de tijd om dit grote verlies te verwerken, of althans om het een plekje te geven.
    Misschien moet je het anders zien.... je opa is er niet meer... maar als of het zo moet zijn dat je nu zwanger bent. Hoe wonderbaarlijker kan dit wonder nu zijn?

    X

  • mama drizzel

    nogmaals van harte gefeliciteerd meid!! geniet er van het is jullie gegund