Onzeker (en foto)
Ik zit echt in een onzekere week. Gisteren had ik al een heel negatief blogje in word getikt, maar die heb ik maar niet geplaatst in Babybytes. Luuk is nog steeds geweldig, daar ligt het niet aan, maar ik ben zo bang dat ik iets verkeerd doe, in de opvoeding, met sociale contacten, enz.
Hij is nu 16 maanden en heeft heel goed door wanneer hij iets doet wat niet mag. Hij gaat dan heeeeel ondeugend kijken met een gigantische lach op zijn gezicht, en doet dan pas iets wat niet mag als hij doorheeft dat ik kijk! De boef! En als ik dan boos wordt of zijn handje tegenhoud, dan gaat hij nog ondeugender lachen (als dat kan, pfff) en doet hij het nog een keer. De box is ook geen goede strafplek meer, want dan gaat hij proberen de speaker om te gooien, waar hij net bij kan. Hij heeft door dat mama dat absoluut niet leuk vindt.
“Zet je mij in de box, dan gooi ik die speaker toch gewoon om!”. Echt, dat denkt hij, ik weet het zeker!
Ok, dit is allemaal normaal gedrag voor zijn leeftijd, maar ik ben zo onzeker. Hij begint de laatste weken ook wat meer jammergeluidjes te maken, dus sinds deze week geef ik dat totaal geen aandacht. Ik vraag niet meer wat er is, ik wacht tot hij normaal doet, en dan kijk ik wat er aan de hand is. Het lijkt nu al te werken, hij maakt veel minder zeurgeluiden.
Maar… doe ik het wel goed? Is hij niet nu al verwend? Enig kind, ik ben totaal verliefd op hem en ben best veel thuis doordat ik eigen baas ben en mijn werktijden gunstig heb verdeeld (al houd ik er niet veel geld door over, maar dat is het waard!).
Mijn oma vertelt altijd dat zij de kinderen langer in de box had, zodat zij kon werken, en met 6 kinderen kon ze nooit iedereen zomaar laten lopen en evenveel aandacht geven.
Ik laat Luuk echt wel regelmatig zelf spelen hoor, vooral sinds ik merkte dat hij wat meer begon te jammeren. En gisteren en vandaag heeft hij erg lekker zelf gespeeld en ook samen was hij gezellig, ik leer hem samen spelen en delen met mama, en omdat het deze 2 dagen zo lekker ging word ik al minder onzeker.
Ik ben altijd onzeker geweest over de motorische ontwikkeling van Luuk: rollen, zitten, staan, maar hij is het allemaal gaan doen.
Maar nu het lopen: iedereen vraagt ernaar en vertelt dan doodleuk dat zijn/haar kind met 16 maanden ALLANG!!!! liep, maar dat dat vanzelf komt.
Ik maak me er uit mezelf niet druk om. Hij praat elke dag meer, vandaag gaf hij me zijn flesje en zei heel duidelijk:”Hebben?”. Nou, bizar toch? En we gingen naar opa en oma fietsen, en hij heeft de hele weg ‘Ama’ en ‘Apa’ geroepen.
En snelle praters zijn vaak late lopers, en andersom. Waarom laat ik me dan toch onzeker maken?
Gelukkig is mijn man lekker nuchter en ergens vind ik het ook fijn dat hij niet loopt, hij heeft al zo’n baby-af gezichtje, het gaat allemaal snel zat.
Nou, ik zal nog een foto zoeken en toevoegen.
Groetjes!
reacties (0)