Sinds gisteren tikt ook de laatste week tot mijn uitgerekende datum weg. Het wordt steeds spannender. Om mij heen bevallen regelmatig vrienden en kennissen. Elke keer is het weer spannend hoe ze hun kindje hebben genoemd, ... toch niet???? Nee! Gelukkig. Tot nu hebben we onze namen nog niet 1 keer gehoord. Ook niet in combinatie met een andere naam. En wij zijn de volgende in rij!!!
De jongens hebben echt de overhand in onze vrienden en kennissenkring. In korte tijd is deze uitgebreid met Sem, Daan, en Steve en vandaag 1 meisje Carmen Elise. Wij hebben onze nieuwsgierigheid steeds kunnen bedwingen. Voor ons is het geslacht nog steeds een verrassing. We zijn wel heel nieuwsgierig inmiddels naar ons inwonertje. Die lijkt echter nog prima te zitten daarbinnen en maakt zich niet druk om al die mensen die inzetten op zijn/haar geboortedatum. Wij wachten rustig af wanneer die kleine het eraan toe heeft, hoewel mam wel hoopt dat het na a.s. dinsdag is, want dan heb ik nog een belangrijke afspraak. Wel zullen het zien.
Sinds gisteren is mijn moeder hier en ben ik overdag niet meer alleen thuis, dat geeft toch wel een gerust gevoel. Het is gezellig, maar ook wel even wennen om mams weer 24 uur om me heen te hebben. En dan te bedenken dat we straks collega-ouders zijn! Dat is toch wel een vreemd idee. Straks ben ik niet meer dat 'kleine meisje', maar zelf moeder. Ik geloof dat ik daar nog wel aan moet wennen, die nieuwe status.
Houd jullie op de hoogte van de verdere ontwikkelingen.
Liefs, J
reacties (0)