Slapen

Ik wil slapen! Ik ben normaal geen klager maar soms moet het even. Het slapen begint vaak goed maar dan... Manlief snurkt, ik word er wakker van. Als ik eenmaal wakker ben hoor ik alles, zelfs Sophie ademen in de kamer naast ons. Dan maar weer plassen dus strompel ik de trap af en op want m'n heupen doen zeer. En omdat m'n heupen zeer doen gaat slapen op m'n zij niet zo goed waardoor ik op m'n rug moet slapen. En daar krijg ik last van maagzuur van! Dus ik lig midden in de nacht op een Rennie te sabbelen. Dan dommel ik weer in, draai me onbewust op m'n zij (maakt niet uit welke) waardoor ik van de pijn weer wakker word. Ondertussen wordt het weer langzaam licht en beginnen de vogels met hun gekwetter waardoor ik tot de wekker alleen maar kan snoozen. Dan even de mallemolen van kind naar school brengen en snel m'n bed weer in. Gebroken ben ik!!! Helaas kan ik binnenkort ook niet meer m'n rust overdag pakken, via het UWV ga ik vanaf volgende week aan de slag bij een callcenter. Eerst anderhalve dag training en dan aan de bak. Ik heb me er maar op ingesteld dat ik in ieder geval tot aan m'n verlof onder de pannen ben en ik moet toegeven dat ik het wel weer fijn vind om m'n eigen centen te verdienen al is het maar een flutloontje bij een callcenter. Gelukkig is het heel flexibel en hoop ik zo langer door te kunnen werken voor de bevalling en de weken erachter te kunnen plakken. Dan ga ik tussen de slaapjes en voedingen door wel weer verder zoeken naar passend werk. Nog even doorbijten dus.