Zo vandaag het kraampakket besteld bij m'n zorgverzekeraar. De vorige keer had ik nog een heel romantisch idee bij zo'n pakket, flesje, rompertje, leuke baby dingen, dus dan kijk je even op je neus als er zo'n medisch pakket met zeiltjes, gaasjes, handschoenen en megadikke kraamverbanden bij je wordt thuisbezorgd. Niks romantisch aan dus. Nu ben ik me aan het oriënteren op de kraamzorg zelf. Ik had graag mijn oude kraamverzorgster gehad, dat was zo'n relaxt, tof mens maar dat wordt een speurtocht ben ik bang voor. De organisatie waar zij toen bij zat is namelijk overgenomen door Careyn kraamzorg dus ik ga de zoektocht maar daar starten. Het nare is dat ik alleen haar voornaam nog weet en de naam van de leerling die zij toen begeleidde, ben dus bang voor de welbekende naald in de hooiberg.
Qua kwaaltjes valt het nog mee, het zijn meer de ongemakken die je voor lief neemt als er zoiets moois op je staat te wachten. Het vervelendst vind ik de opgezette vingers en enkels (de zogenaamde kenkels dus), m'n verstopte neus die er voor zorgt dat ik de hele nacht lig te snurken als een grizzlybeer in winterslaap met als gevolg dat ik de volgende ochtend wakker wordt met een gigantisch droge strot en de smaak in m'n mond alsof er een vogeltje in is gevlogen en er is doodgegaan, jegh. Tja, en dan heb je last van brandend maagzuur (ja nu al) en het feit dat iedere boer die je normaal zou laten ineens lijkt op een hevig schrikmoment of een acute aanval van de hik. De keren dat je een normale boer kan laten voelen dus ook als een verademing...
En m'n conditie is als sneeuw voor de zon verdwenen, twee trappen op naar zolder en ik sta te hijgen alsof ik net de Mount Everest heb beklommen.
Al met al valt het nog wel mee en ik hoop dat het hierbij blijft, duimen dus dat de heupen zich netjes blijven gedragen.
reacties (0)