Bevalling...

Mijn bevallingsverhaal.. is lang.. haha ..

met mijn 38ste week besloten ze om mij in te leiden ... Dus eigenlijk alleen gel om de baarmoedermond te laten weken of hoe ze dat ook noemen. De reden dat ze tot deze beslissing kwamen was omdat mijn kleintje niet meer bewoog.

Ik was iedere dag op me fiets naar het ziekenhuis aan het fietsen .. om te kijken of me dochtertje nog wel leefde in me buik.. geen hik .. geen klein bewegingkje.. helemaal niks .. het leek alsof ik een stijve baby in me buik had. Zo bang was ik ... niet normaal..

Uiteindelijk toen ik weer eens daar op het ziekenhuisbed lag om een hartfilmpje te maken .. maakte ze ook een echo.. ze zagen dat ik wat weinig vruchtwater had.. maar dat kon geen kwaad.. ze zei dat ze iets met de dokter ging bespreken.. en kwam terug met de mededeling dat ze me gingen inleiden.. ik was zo blij ik was al meteen aan het huilen.. ze zei me dat het beter voor mij en voor de baby was als het geboren zou worden..

Ze zei me ik moest de volgende dag om 8 uur in het ziekenhuis zijn en dan zou ik ingeleid worden.. maar ik moest er niet vanuit gaan dat ik ook echt zou gaan bevallen ..ze zei er is een kans.. maar niet 100%...

Nou laat mij toch eens bij het geval horen waar de baby er niet uit wil komen..

Ik de volgende ochtend hup met vol goede moed.. weinig geslapen maar tog.. had er zin in ... daar liggende krijg ik gel .. en krijg meteen al krampen ... Ik vroeg nog .. kan dat zo snel .. jaa dat kan zo snel .. heb daar de hele dag op de kamer gelegen met soort van weeen/ harde buiken die kwamen maar niet regelmatig. schoot dusniet op ... ik moest maar maandags terug komen en met een beetje geluk Zou het in het weekend doorzetten maar nee dit gebeurde natuurlijk niet..

Dus maandag weer met goede moed naar het ziekenhuis... weer ingeleid.. weer het zelfde verhaal het zette niet door.. Kon dus na een hele dag in het ziekenhuis te hebben gezeten weer naar huis ... Het was doodvermoeiend.. weer niet naar huis met een maxi cosi die was gevuld met een klein meisje..

woensdags had ik een vervolg afspraak met mij n gyneacoloog. Ik zat daar samen met me stiefzusje.. want zoals jullie allemaal weten ... met de vader van me dochter was het uit .. De gyneacoloog vertelde me leuk na een inwendig onderzoek dat mijn baarmoedermond nog niet was verstreken en dat ik hierop geen kind kon krijgen en dus echt zou moeten wachten .. maar wel iedere dag 2 keer naar het ziekehuis moest komen om een hartfilmpje van de kleine te maken.. maar dit zag ik niet zitten .. op de fiets 2 keer per dag .. hoogzwanger.. kon amper nog de fiets op ..

Dus na overleg hadden we besloten om mij op te nemen veel te rusten en dan zou ik me kleintje wel weer voelen.. want ik was volgens hem te druk bezig om me kleintje te voelen bewegen ..

dus ok.. dan maar het ziekenhuis in .. en wat dat betreft was ik een groentje... heb nog nooit in het ziekenhuis gelegen .. nog niet eens iets gebroken gehad.. dus kan je nagaan ..

Mocht van de minuut dat ik opgenomen werd niet meer me bed uit .. als alleen maar om te douchen of om naar de wc te gaan... lekker dan .. eerst mag je iedere dag 2 keer een takke-eind op de fiets fietsen om een hartfilmpje te maken .. maar dan ineens mag je niet eens meer naar benenden om een kopje koffie te drinken met je moeder..

Goed.. dan maar in bed.. en er gebeurde maar niks en niks en soms wel een beetje harde buiken maar zakte weer af.. of ik had voorweeen... tot op een dag ze zeiden dat die dag ik in de bespreking zat en ze zouden me gaan vertellen wat ze van plan waren..

En jah hoor ze kwamen me doodleuk vertellen .. dat ik tot 7 oktober moest wachten voordat ze iets gingen doen.. terwijl ik 27 september was uitgerekend en me datum zowiezo al voorbij was. dus je kan zien dat vanaf de 38 weken dat ze me hebben proberen in te leiden tot die dag .. er niks gebeurd is.. en ze niks gedaan hebben .. goed...

Ik stortte helemaal in .. ik had het niet meer. iedere dag moesten ze een hartfilmpje maken en ik was iedere keer zo bang dat ik haar hartje niet meer zou horen kloppen.. zo bang was ik want die dagen die ik daar lag... nee ik voelde me meisje nog steeds niet..

dus ik legde me zorgen op tafel en zei dat ik zo bang was. en dat het niet hielp om zo stil te liggen want ik voelde nog steeds niks. daarbij langs iemand liggen die niet mag bevallen en jij moet juist bevallen helpt ook niet... ik lag naast iemand die 32 weken zwanger was en die constant weeen had en niet mocht bevallen en ik moest juist.. en ik lag daar maar droog.. zonder weeen.. nee werkte niet bevorderlijk...

Ze vertelde me doodleuk : " ach dan doen we toch 2 keer per dag een hartfilmpje maken, dan hoef je minder ongerust te zijn" daarmee was het afgedaan en verliet ze de kamer...

Ik was een puinhoop .. ik kon het niet meer aan... me dochter moest gewoon nu geboren worden .. en ik wist dat ze geboren wou worden .. maar het was allemaal niet sterk genoeg.. ik had hulp nodig..

Toen ik daar de hele dag lag te huile drong het pas door.. bij de zusters en de verloskundige en de gyneacoloog.. hoe moeilijk ik het had.. ze zette me voor volgende dag weer in de bespreking..

ik had er niet veel van verwacht.. dus ik stond lekker te douche die morgen .. en deed ook lekker uitgebreid.. ten slotte ik hoefde het water niet te betalen en dat was het enige wat ik mocht doen buiten het bed.. dus waarom er niet van genieten ... alleen dat stomme doucheputje dat niet doorliep verderfde altijd me lol.. overstroming van de douche..

Klop klop... Mevrouw.. wat bent u aan het doen ... antwoord: ik ben aan het douchen.. "ow ok dan kom ik later wel terug"

Dus ik dacht wat is dit dan... ik ging uit de douche en vroeg me kamergenootje wie dat aan de deur was en wat ze moest.. Ze vertelde me dat het de gyneacoloog was..

Ik zo ok .. dat werd dan ook wel tijd ... ze kwam niet veel later terug en zei me.. we gaan je nog 1 keer inleiden en als dat niet werkt jah dat gaan we toch echt wachten tot 7 oktober... Nou mijn kleine moet dit gevoelt hebben en gehoord want toen ging het ervoor.

belde me moeder op met het nieuws en ze zou meteen komen.

Weer zelfde verhaal werd ingeleid.. en jah hoor meteen kreeg ik weeen .. maar deze waren toch ineens wel heeeeel anders.. moest weer een half uur plat liggen zoals altijd .. en net voordat het halfuurtje om was.. komt de zuster met een rolstoel de kamer in gestormt.. en ik wordt nota bene in de rolstoel gezet en er wordt gezegd .. jah noodgeval we hebben de kamer nodig.. en ik werdt terug op me eigen kamer gezet ... met weeen en al ..

oeps.. wat nu ... ik op bed.. constant dat knopje indrukken .. wou verdomme die warme doeken hebben voor op me buik .. die voelde zo lekker.. maar waren ook zo snel weer koud.. en maar puffen en doen .. had een hele weeen storm .. dus dan maar onder de douche .. die zuster deed er ook zo lang over om maar iedere keer met die doeken te komen .. dacht bekijk het maar.. ik ga wel douche..

maar vond het allemaal ook eng.. dus zei me moeder jij komt ook in de badkamer staan want vind het eng.. dus ja ze kwam bij mij staan .. maar die doucheputje.. grrrr.... overstroming.. dus zei tegen me moeder.. trek je schoenen maar uit want die worden zo nat.. me moeder zei nee ik ga wel ff buiten staan bij de deur...

totdat me moeder weer op de deur klopte en zei ... uhm Malou .. het water komt hier naar buiten .. Ik zo jah dat kan .. maar ik heb weeen en ik kom niet eerder die douche uit voordat ik nieuwe douche heb. 5 minuten later.. klop klop.... mevrouw?? jaaaaaaaahhh grr... " wat bent u aan het doen" dus ik zei ze op me vriendelijkst mogelijk met weeen ... IK BEN AAN HET DOUCHEN EN HEB WEEEN GRR.... "ja maar mevrouw het water komt hier naar buiten.." Dus vertelde ze.. ik wil eerst een nieuwe douche.. jullie hebben er hier honderden.. dus ik kan best een andere douche krijgen..

En jah ik kreeg een nieuwe douche.. inmiddels was het hele zuster team opgetrommeld.. met handdoeken en dweilen om alles op te doen ... en ik liep druppelend met een badjas om naar de volgende douche.. heb in die andere douche 5 min gezeten .. maar wou weer terug naar bed... Arme zusters al dat harde werk voor niks..

Terug op me bed.. waren de weeen niet uit te houden .. er was 1 zuster vast bij mijn bed neergezet .. om mijn weeen bij te houden .. en die zuster zat m te knijpen .. want de weeen kwamen we erg snel.. dalijk wordt dit een spoedbevalling.. enz enz ..dat hoorde ik allemaal.. en het enige wat ik kon denken was.. MENS .. SHUT UP...

ik mocht weer terug naar de verloskamers... eindelijk veilig en alles in de buurt wat ik nodig had.. intussen op me eigen kamer was al de gyneacoloog geweest om de tussenstand op te nemen... maar 1 cm ontsluiting .. en hij had me gestript... wat echt pijn deed.. oei...

dus daar liggende kwam de verloskundige binne.. ik zo ik moet even naar de wc.. dus ik ga naar de wc en tegelijkertijd dat ik ga zitten voel ik een plop.. en ik zit daar te denken .. hmm wat kan dat zijn .. maar er kwam niks uit.. dus het idee van maybe mijn vruchtwater was al van de baan... maar toen ik ging staan en me af wilde vegen zag ik iets in de wc.. ik dacht hee ik ben me prop verloren .. ok .. dat is goed.. dus ik veegde af en voelde nog slijm eruit komen maar toen ik op het toiletpapier keek .. .was het weg..

dus ik dacht nog bij me eigen waar is dat dan heen .. dus ik weer een keer afvegen dacht maybe is het nog daar dan .. hmm nee ook niet.. maar wist zeker dat ik het voelde en het zag.. dus ik kijken op de grond.. nee ook niks .. tot ik opkeek... en hing het daar mooi tegen een tegeltje aan de muur.. ik dacht nog bij me eigen ... ieeelk... dat is vies.. dus ik het er maar afhalen en gepoetst.. eenmaal terug in de kamer.. zei ik ik voelde een plop en ik ben me prop verloren .. ze zeiden ok dat is goed.. maybe is je water ook gebroken .. nou er werd gekeken.. maar me water was niet gebroken .. en ik had nog steeds hetzelfde ontsluiting.. 1 cm .. ze zouden na 4 uurtjes weer terug komen..

maar zo vertelde ik me moeder.. volgens mij is wel me water gebroken want ik voel de hele tijd wat eruit lopen.. hele kleine beetjes.. me moeder zei jah maar ze hebben net gekeken hun weten wel wat ze doen en zeggen ... tjah daar moest ik me moeder gelijk in geven maar toch .. nee ik wist dat me water gebroken was..

na 4 uur.. kwamen ze weer aangezet.. inmiddels al 10 uur savonds.. en ik vertelde hun volgens mij is toch echt mijn water gebroken hoor.. maar ik moet eerst even naar de wc.. bij de wc aangekomen .. jah voelde weer wat lopen .. helder.. hmm heb ik dan tog echt gelijk of is dit gewoon afscheiding.. of weet ik het..

terug op het bed.. ik zo jah het is echt gebroken hoor.. nou ga dan maar liggen en dan gaan we kijken .. kreeg een inwendig onderzoek met het resultaat nee je vliezen zijn niet gebroken .. ik zo dat is wel .. ze zijn wel gebroken .. ik zo ik voel het nu eruit lopen.. ze vroeg me op me hand te blazen.. en zag inderdaad dat me vliezen waren gebroken .. niet onderin maar had een hoog vliesscheurtje.. en ze zei me ik had 2 cm ontsluiting.. dus ik zei oooo ok heb er 1 cm bij gekregen nee zegt ze het is hetzelfde gebleven ik zo neeee... jullie hebben steeds tegen mij gezegd 1 cm.. want dat is het laatste wat ik hoorde ze vertelde mij dat toen de gyneacoloog mij heeft gestript.. had ik er 2.. dus met andere woorden .. mijn vliezen hadden gebroken kunnen worden vanaf dat moment.. want dat was wat ze mij beloofd hadden als ik 2 cm zou hebben zouden ze mijn vliezen breken ..

dus ik zei ok dus nu kunnen mij vliezen gebroken worden .. nee zeiden ze.. dat doen we morgen .. je hebt een lange dag achter de rug gehad.. en nu moet je slapen en morgen gaan we ze breken .. dus ik kreeg een prik in me bil .. en werdt terug naar mijn kamer gereden..

Die nacht heb ik welgeteld 1 uur geslapen. en werd weer wakker met weeen .. en goeie ook maar ze kwamen onregelmatig..

sochtends mocht ik weer naar de verloskamers. En werd meteen aan infuus gezet met weeen opwekkers en me vliezen werden gebroken.. en na 1 uur kreeg ik zon weeen storm .. dat ik het niet meer hield... Totaal in paniek .. ik wist niet hoe ik het moest opvangen .. kon niet lopen .. niet zitten .. niet liggen .. ik kon niks.. en tot overmaat van ramp .. die banden op me buik regristreerde niks .. maar ik had tog duidelijk wel weeen... toen kreeg ik een electrode voor op maura dr hoofdje en een andere die ook naar binnen ging en de weeen regristreerde.. en toen zagen ze dat ik echt hetige weeen had.. ik kreeg een ruggenprik.. die overigens helemaal geen zeer deed. vanaf toen was het hemels ...

voelde niks ..

maar dat apparaat sloeg de hele tijd af.. constant.. begon die te piepen en sloeg die af... en moest de zuster weer komen .. maar nog steeds niks aan ontsluiting dat erbij kwam .. tot rond een uur of 6 toen had ik 4 cm en kwam de gyneacoloog naar binnengewandeld.. toen ik heb zag wist ik het meteen ,... ik kreeg een keizersnede...

kreeg een inwendig onderzoek en ja hoor.. keizersnede stond in de planning. want het duurde te lang .. ik had bijna niks geslapen en als ze het zo door zouden laten gaan dan kon ik als het echte werk eraankwam ... dan had ik geen energie meer.. dus ik werd klaargemaakt en 45 min later .. had ik een mooi dochtertje..

met de naam

Maura Larrissa Seray..

3805 Gram

Geboren 1- 10- 08

Om 18.46 U