Bevalling..!!

op 15 maart was mijn laatste controle bij de gyn,

na inwendig onderzoek bleek dat ik al 1cm ontsluiting had.. wat natuurlijk weer niks wil zeggen.

Na een telefoontje aan de verloskamers, werd er gezegd dat ik we ons morgenvroeg om 7 uur mochten melden bij de verloskamers. Schrik... dat was wel heel erg snel, dat hadden we niet verwacht.. :O ik moest wel nog een ctg laten maken, dus we gingen na de kraam afdeling, hop weer dat bedje op, 2 knoppen op me buik en al snel werd duidelijk dat ik al goede weeen had, waar ik zelf niks van merkte..

De verpleegkundige dachten dat ik de nacht van donderdag op vrijdag zelf al zou bellen dat het begonnen was, maar helaas. vrijdag morgen waren we netjes om 7 uur in het zkh. even gekletst met de verloskundige en zij bracht ons ook na de kamer.

ik kon me meteen omkleden, en toen ik goed en wel in me "pyama" zat, kwamen ze me vliezen doorprikken en 5 min later zat het infuus er in met wee opwekkers.. er werden 2 draadjes aan gesloten, om het kindje in de gaten te houden, ook een erg charmant gezicht 2 van die draadjes uit je doos.. :s haha.. en oko erg leuk met na de wc gaan...  

alles ging redelijk goed, we hadden het al over pijn bestrijding gehad, ik wilde graag een pompje als het nodig mocht zijn.

om half 12 ging het echt niet meer, ik was de ene wee nog weg aant puffen en de andere wee was er alweer, gekeken na de onsluiting, en had pas 4 cm. de verloskundige raade af om voor het pompje te gaan, want tot de 10 cm ging ik niet halen met een pompje, we hebben toen besloten om een ruggeprik te nemen, dus na boven, ruggeprik er in en weer terug na de kraam afdeling..

Daar de uurtjes uitzitten tot 10 cm dachten we. lekker gegeten, tv gekeken, filmpje op gezet, nog wat gegeten, maar om half 5 kwamen de weeen al een tijdje door de ruggenprik heen, en konden we terug na boven voor een nieuwe ruggenprik, ook werd er gekeken na de ontsluiting, met pijn en moeite 7 cm, nou prima, voor een eerste bevalling, vond ik zelf..

eenmaal weer terug op de afdeling, met de 2 ruggenprik, maar even proberen te slapen en relaxen, ik was onder tussen wel moe gelegen. maja dat voelde ik toch niet.

tegen 20 uur kwamen de weeen weer door de ruggenprik heen, en de verloskundige vond het wel mooi geweest, ze wilde om half 9 weer een nieuwe ruggeprik laten zetten, er werd weer na de ontsluiting gekeken, en nogsteeds met pijn en moeite 7 cm, dus in 4 uur tijd was er geen voor uitgang geweest, terwijl ik toch echt goede weeen had gehad al die tijd.

Toen ze mijn temp gingen meten, bleek dat ik koorts had, mijn temp was toen 39.7 en toen de hartslag van de kleine man ook nog omlaag ging, was het genoeg voor de gyn om te zeggen dat ze er mee gingen stoppen, het was tijd om in te grijpen..

We gaan de kleine man halen.. Alles werd klaar gemaakt voor de OK, onder weg na de ok ben ik verschillende keren helemaal weg gevallen..

het enige wat ik me nog kan herinneren is, dat ik zei dat ze daar erg mooie lampen hadden hangen, haha...

Tijdens de keizersnee zelf, heb ik niet veel mee gekregen, ik weet dat ik paniek raakte door de groene doek en het mondkapje, deze hebben ze ook af gedaan..

ik wist niet wanneer onze zoon geboren was, heb ik niet mee gekregen, want hij huilde ook niet.

Maar om 21.50 was Charels geboren.. Het enige wat ik zag, was een stil bed wat voorbij kwam rijden, voor me gevoel heeft het een eeuwigheid geduurd voor ze eindelijk met onze zoon bij me kwamen.. en toen ik um zag, heb ik gehuild van geluk, wat een mooi mannetje was het. hij is maar even bij me geweest, want Charles moest meteen na de kinderafdeling, hij kreeg daar een infuus en zondevoeding, omdat ook Charles koorts had. dus antibiotica moest hebben. Toen ze klaar waren hebben ze me naar de IC gebracht daar hebben ze nog onderzoeken gedaan, bloed geprikt, en nog een aantal dingen, ik heb geen idee meer..

mijn man zat bij de kleine, ik had gezegd dat hij daar niet weg mocht gaan, hij moest bij de kleine blijven, maar de verloskundige heeft hem toch even mee gekregen om bij mij te komen kijken, Charles lag immers op de kiderafd, daar kon niets met hem gebeuren. net iets voor middernacht hebben we familie gebeld, dat we papa en mama waren geworden.. we hebben eerst met ons 3tjes van elkaar genoten, we hebben vingertjes en teentjes getelt, ook al zat dat stomme infuus en alle andere draadjes in de weg, deze zagen we niet eens, we hadedn alleen maar oog voor onze zoon, en hoe bijzonder het was dat hij zo in mijn buik was gegroeid.. zooo bijzonder.. mijn zus en schoonzusje zijn meteen na het zkh gekomen, mijn ouders daar aan tegen wilde niet komen.. Na het bezoek zijn we gaan slapen, ik op de kraam afd en harels op de kinder afd..