Gisteren werd ik wakker met hevige buikpijn, laag onderin de buik. Doordat ik in 2007 ben bevallen van mijn dochtertje en daarvoor dezelfde pijn voelde, heb ik uiteraard gelijk gebeld met de gyneacoloog. De buikpijn die ik voelde leken heel erg op weeen, diezelfde weeen die ik voelde op die bewuste dag in mei 2007.
Dus ik raakte natuurlijk enorm in paniek!!! Gelukkig mocht ik gelijk komen en gingen we op weg naar het WKZ om het na te laten kijken. Eenmaal aangekomen mocht ik plaats nemen in het kamertje voor 1e opvang. En kwam vrij snel de gyn aanlopen met het echo-apparaat. Hij sloot het ding aan en ik mocht ondertussen even een plasje doen in t potje om te kijken of ik niet een blaasontsteking te pakken had.
Toen ik terug kwam van het toilet begon de echo. En jahoor.........daar was ons kleine ventje, druk en wel aan het ronddobberen en enorm beweeglijk. Met de baby is gelukkig alles OKE!!!! Toen een inwendige echo om te kijken naar mijn baarmoederhals, baarmoedermond en de cerclage. Ook dat zag er gelukkig allemaal prima uit. Mijn baarmoedermond zat potdicht en mijn baarmoderhals was 4,5 cm............echt helemaal perfect.
Toen ik dacht dat ik klaar was zei de gyn dat ie even wilde kijken of er misschien ontlasting in de weg zat. Mijn buik voelde erg hard aan en ik voelde me ook niet helemaal goed. Dus ik ging op mijn zij liggen en de gyn deed zijn werk. En jahoor............enorm harde ontlasting zat in de weg en gaf die enorme buikpijn!!!!
Ik kreeg een nieuw recept mee voor magnesium tabletten, en ik kreeg een klein tubetje microlax 5 mg die ik via de achterkant zelf moest inspuiten om het allemaal wat zachter te maken, zodat ik een keer af kon gaan. Want tja........na een week niet kunnen ontlasten ga je je toch behoorlijk opgeblazen voelen.
Dus al met al was de paniek niet nodig geweest, maar ja de angst blijft er toch een beetje zitten. gelukkig weten we nu de oorzaak en is met ons kereltje alles helemaal in orde.
Veel liefs Christa
reacties (0)