Tess is geboren!!!

Zo eindelijk even tijd en zin om een blogje te schrijven... De afgelopen 3 weken zijn best wel een rollercoaster geweest... 

Op zaterdag 2 augustus ben ik opgenomen in het ziekenhuis voor veel te hoge bloeddruk. De volgende dag zou gestart worden met de inleiding aangezien ik ondertussen 39 weken was en het dus zou kunnen. Zondagochtend werd er gekeken of het met een ballon ging lukken. Mijn eerdere ervaring met een ballon waren vreselijk en mijn lichaam bleek ook totaal nog niet in de richting van een bevalling te gaan. Potje dicht was de conclusie. Het plaatsen van een ballon ging weer een hel worden wat betreft de pijn dus is er besloten om met tabletten te starten om mijn lijf op gang te helpen met verweken en rijpen.

Na 4 lange lange lange dagen bedacht tess dan toch maar te komen. Nadat alle tabletten van die dag waren uitgewerkt begonnen de weeen 's avonds laat vanzelf. In de ochtend werden mijn vliezen gebroken om half 8 met zo'n 2 a 3 cm ontsluiting. Een half uur later zat ik op 6 cm ontsluiting. Met andere woorden geen rust tussen de weeen door. Als ik 30 sec op adem kon komen dan was het veel. Godzijdank ontpopte mijn man zich als een echte coach en heeft me door de heftige uurtjes geloodst. Om 10 uur mocht ik gaan persen en om 10:13 uur was Tess Estrelle Chloe geboren! Ze was 52 cm en woog 3626 gram. Vervolgens moest ik 48 uur in het ziekenhuis blijven aangezien ik toch zwangerschapvergiftiging had. Het gekke was alleen dat ze in die 48 uur mijn medicatie heel abrupt hebben gewijzigt en niet gecheckt hebben of het aansloeg. Op vrijdag mocht ik naar huis en zondagmiddag kon ik met vliegende vaart weer terug het ziekenhuis in.

Mijn bloeddruk was zo hoog dat ik oorsuizen had en al 2 dagen hoofdpijn. Ik kon zelf mijn bloeddruk meten zo ben ik erachter gekomen dat hij bizar hoog was en meteen kon bellen ziekenhuis. Die gaven aan dat ik meteen moest komen helaas. En daar kwamen de kraamtranen. Met een 4 dagen oude baby weer terug naar het ziekenhuis met in je achterhoofd te moeten blijven is niet echt prettig...

Om een heeeel lang verhaal wat korter te maken kwam het erop neer dat zeniet goed hadden gekeken in mijn dossier. Ik heb van mezelf al hoge bloeddruk(heel erg hoog) waar ik medicatie  voor slik ook buiten de zwangerschap. Ze hebben me naar huis gestuurd met veel te weinig medicatie waardoor ik heel hard op weg was om pre-eclampsie te ontwikkelen. De medicatie die ze gaven sloeg niet aan en zo werd het aardig spannend ineens. Pas toen ze mijn oude medicatie in nood gaven reageerde mijn lijf en zakte het. Helaas zat er een internist achter de schermen die zijn eigen medicatie lijst hanteerd en eigenlijk mijn oude pillen niet wilde geven. Ik voelde me een proefkonijn op afstand want er kwamen alleen artsassistenten aan mijn bed van gynacologie.

uiteindelijk ben ik boos geworden en geeist dat er een gynacoloog kwam praten. Elke dag langer in het ziekenhuis met je baby is niet goed. Voor die internist was ik een papieren dossier en geen pas geworden moeder met nog een kindje thuis....

Met die gyn heb ik een goed gesprek gehad en die heeft besloten dat we inderdaad verder gingen met mijn oude medicatie zodat ik zo snel mogelijk weer naar huis kon om nog iets van een kraamtijd te kunnen hebben met kraamhulp! Die was trouwens fantastisch en mocht nog 2 dagen extra komen van 8 uur...

Woensdag mocht ik eindelijk naar huis!!!! Op vrijdag heb ik moeten beslissen te stoppen met de borstvoeding. Tess kwam te weinig aan en mijn borsten liepen enorm terug. Daar was ik echt even verdrietig van. Ik heb het bij Jeay echt als super ervaren. Die hele 2 periode in het ziekenhuis heeft ook alleen maar plaatsgevonden omdat ik borstvoeding gaf. Je mag dan niet zoveel medicatie en het is dan moeilijk een goede dosis te vinden. Dus dat was wel erg zuur dat je 2 dagen na het ziekenhuis toch moet stoppen met de borstvoeding.

Nu zijn we al een volle week aan het genieten van de 2 kindjes. Tess is onder alles een geweldige baby. ze is heel rustig en heerlijk kroelerig en laat zich makkelijk troosten. Jeay moet nog wel wennen af en toe, maar dat gaat elke dag een beetje beter. Tegen tess is hij echt super lief alleen tegen mij is het echt een dwarse peuter. Niet zo gek na alle stressvolle weken. Eerst bijna een week door inleiding en geboorte en vervolgens weer een halve week.

Hopelijk hebben we alle hobbels gehad, maar voor nu zijn we wel nog met spruw aan het emmeren en heb ik het vermoeden dat tess en jeay het herpes virus hebben van mij... Dus nog niet helemaal zorgen vrij, maar wel al aan het genieten!!!!