1 januari 2011 - ff naar het ziekenhuis

Net weer even naar het ziekenhuis geweest. Ik had namelijk al sinds gisternacht constant harde buiken. Ik hoefde maar iets te doen, te lachen of zelfs niks en ik had weer een harde buik. Oudjaarsdag echt super rustig aan gedaan, gj heeft alles opgeruimd en geregeld, en ik zat maar op de bank want als ik iets deed had ik weer een harde buik, dit is de hele avond doorgegaan. Oudjaarsavond was erg gezellig, Marchial en Jeltine en mijn ouders waren gekomen en we hebben gezellig gefondeued, spelletje gespeeld en veel gelachen. Om 00:00 getoast op het nieuwe jaar, een goede bevalling en een gelukkig 2011: het jaar waarin gerrit en ik pappa en mama worden, en pa en ma , opa en oma worden..

Daarna heel mooi vuurwerk afgestoken en wat gezellig gekletst en rond half 4 lag ik op bed. Eigenlijk te laat , ik weet het, maar de tijd ging zo snel! In de ochtend weer vroeg wakker want Alyssa sliep natuurlijk niet uit. Nog steeds harde buiken, maar nu voelde ik ook een pijnlijke band rond mijn maag. Het voelt alsof ik in mijn buik gestompt ben en alsof ik een veel te strakke broek aanheb. Ook merk ik dat ik soms vlekjes zie en trillerig en duizelig ben. Na het ontbijt besluit ik toch maar even het ziekenhuis te bellen. We moeten toch nog even langskomen voor de zekerheid. Tijdens het douchen word ik ook niet echt lekker, en het zweet breekt me uit en daarna heb ik het ijskoud. Toch maar fijn dat we even naar het ziekenhuis kunnen want ik ben er niet echt gerust op!

Aangekomen bij het ziekenhuis gaan we naar de afdeling verloskunde omdat de gynocologie gesloten is (het is zaterdag) . We worden op de triagekamer ontvangen en ik moet nog even in een potje plassen. Deze word gecontroleerd op eiwitten en bijzonderheden. Daarna word ik aan de EEG gelegd met banden om mijn buik. De hartslag van de baby en mij word bijgehouden en ook of er weeen activiteit plaatsvind. Ik lig ongeveer totaal 45 minuten en de baby is behoorlijk druk aan het bewegen. De arts komt langs en stelt wat vragen. Ook controleerd ze weer mijn bloeddruk. Deze is 100/150 dit is te hoog. De arts vertelt dat ze me waarschijnlijk in het ziekenhuis gaan houden en gj en ik schrikken er behoorlijk van. Ze laten ons regelmatig alleen en dan zien we dat de hartslag van de baby heel erg schommeld, maar gelukkig schijnt dit goed te zijn. Mijn bloed word weer afgenomen en gecontroleerd. Ook maakt ze nog een echo om te kijken hoe het met de kleine gaat. Nog een keer word mijn bloeddruk gemeten en deze was rond de 90. Dit vonden ze acceptabel dus na ongeveer 2,5 uur in het ziekenhuis word ik gelukkig toch naar huis gestuurd. Alle waardes waren gelukkig goed en de baby maakt het goed en dat is het belangrijkste.

Gelukkig mag ik in mijn eigen bedje slapen en kan ik lekker op mijn eigen bank liggen! Maar ik moet dus nog rustiger aan doen lees; niks meer doen!  (ik moet ook wel anders klap ik tegen de grond aan...) Maar dit alles geeft gj en mij echt het gevoel dat de kleine eerder gaat komen. Dat gevoel hadden we al een tijdje, maar nu ik echt achteruit ga , steeds meer last krijg en mijn buik steeds gevoeliger en drukker word twijfel ik er echt niet meer over. Ik zou het eigenlijk een wonder vinden als die kleine nog 4 a 6 weken in mijn buikje rondzwerft. Dus hebben we de tas gepakt, het kamertje klaar en morgen gaat de kerstboom naar beneden en de box word opgezet. Alles staat klaar voor de komst van de kleine, maar blijf nog maar even zitten hoor, dat is beter voor je! Maar als je toch wilt komen; we kijken al een tijdje naar je uit!