RUSTIG aan!!

Het thema van mijn gehele zwangerschap is eigenlijk: femke, doe rustig aan.........

Eerst kreeg ik langzaam steeds meer last van mijn bekken en rug. Advies; doe rustig aan!  Dus dat deed ik (voor mijn gevoel dan he) maar dit bleek niet genoeg te zijn. Het ging slechter en soms kon ik niet eens op mijn benen staan. Dus woensdag niet meer werken, en tussen de middag een uurtje slapen en niet meer tillen etc op mijn werk. (dit vond ik echt heel erg moeilijk, ik ben een '' doener") en toen ging het wel weer wat beter. Maar toch is het moeilijk om mezelf in de hand te houden en niet te rennen en te vliegen. Maar ik weet als ik het niet doe dan betaal ik daar een prijs voor.

Nou voelde ik me de laatste week wat hyper en onrustig. Ook had ik veel harde buiken en soms wat hoofdpijn, ook had ik het erg warm. De afgelopen dagen zwelde ik ineens op en zit nu dus vol met vocht, vooral in mijn enkels en benen en gezicht is het goed te merken. Dus ik had voor de zekerheid maar even met de verloskundige gebeld, ze had namelijk gezegd dat ik dat moest. Ik mocht voor de zekerheid even langskomen om de bloeddruk te meten. Die bleek (na een uur wachten...) hoog te zijn, rond de 100 (?) en na een gesprek met de verloskundige vond ze  het toch verstandig om ons langs de gynecoloog te sturen in het ziekenhuis. Dus wij snel het ponskaartje opgehaald en naar het ziekenhuis. Daar werd voor de 2e keer mijn urine en mijn bloeddruk gecontroleerd (89 ineens) maar dit bleek toch te hoog te zijn .Hij maakte nog een echo (waar we nogmaals bevestigd kregen wat het geslacht was, altijd handig om te weten..) maar gelukkig was dat allemaal goed. Ik kreeg het advies om RUSTIG aan te doen, zo rustig alsof ik een rolator had! Want als ik dit niet zou doen dan moest ik mischien wel in het ziekenhuis worden opgenomen en dat wil natuurlijk niemand. Vanaf nu zijn we dus niet meer onder behandeling van de verloskundige maar van het ziekenhuis. Dat betekent dus dat we iedere week moeten langskomen voor controle en dat we vanaf de eerste wee al naar het ziekenhuis moeten. Dat vind ik echt minder leuk want ik had graag het eerste gedeelte thuis gedaan, dat leek me toch prettiger. Dan kan gj toch gewoon zijn gang gaan, en ik kan lekker onder de douche, in bed liggen of alleen zijn als ik dat wil. Maar nu moeten we naar een verloskamer en zit gj echt te wachten op me en ik heb niet mijn eigen spulletjes etc om me heen. En  geen vrouwelijke verloskundige die tijd voor mij maakt en meegaat naar het ziekenhuis en je steunt. Ik weet niet of dat nu ook zo is maar ik zie die gynecoloog echt niet ons steunen, die komt alleen maar ff binnen om te kijken hoe het gaat en dan is ie weer weg! Maar ja, het is niet anders, en gj en ik komen er samen wel doorheen, dat geloof ik wel. Ik kreeg de tip wat eten mee te nemen want er is daar niet zoveel. En aangezien het erg lang kan duren ga ik lekker het tasje uitbreiden met eten en nog wat extra dingetjes. Beter teveel dan te weinig toch? Hij zei wel dat als mijn bloeddruk veel te hoog word ze de bevalling gaan inleiden ik hoop dat dat niet hoeft en alles gewoon gaat zoals het hoort. Ook als ik zieker word, geen of slecht ga zien etc moeten we gelijk bellen. Maar ik ga heeel heel hard mijn best doen met rustig aan doen!!!