Telefoon uit Sophia, besmettingsgevaar!

Dinsdag 17 juli ging de telefoon. Hallo, met de chirurg van Levi. Rustig maar, er is niets aan de hand met de ziekte van Levi, we bellen om iets anders. Op de dag dat Levi geopereerd werd, was er een kindje met waterpokken op zijn zaal. En laat dat nu net een van de meest gevaarlijke dingen zijn die hij op dit moment kan krijgen. Waterpokken zijn voor gezonde kinderen niet erg, juist goed als ze ze krijgen als klein kind. Want als volwassene kun je er heel erg ziek van worden en bijvoorbeeld hersenvliesontsteking krijgen. Helaas zouden deze symptomen ook bij Levi gebeuren als hij waterpokken krijgt, want door de chemo ligt zijn weerstand best wel plat.

Een remedie is er niet, wel konden we naar het ziekenhuis komen om hem in te laten enten met afweerstoffen. Dit voorkomt niet dat hij het krijgt, wel zorgt het ervoor dat het dan minder heftig is. Op naar het ziekenhuis dus. Op dat moment was juist de fysiotherapeut ook bij ons thuis, om met hem te oefenen hem naar de andere kant te laten kijken. We waren net op tijd geweest, want hij was net binnen en nog niet in aanraking geweest met Levi, anders had hij niet meer naar andere zuigelingen toe gemogen. Gauw een hand gegeven en op weg naar Sophia.

Daar aangekomen mochten we niet in de wachtkamer zitten. Of toen weer wel. En toen (oeps, foutje!) weer niet... We zaten gewoon in de wachtkamer toen we opeens in een box moesten gaan wachten. (zie andere blog, een box is een isolatiekamer) Daar moesten we verder afwachten. Ik mocht niet naar buiten en als er verpleegsters binnen moesten zijn, trokken ze allemaal gele pakken aan en handschoenen. Bleek dat we inderdaad nooit in de wachtkamer hadden mogen zitten... Want als Levi de waterpokken heeft, dan is hij nu besmettelijk, niet als hij blaasjes krijgt. Dus voorzichtig! Allemaal kindjes aan de chemo, dus gevaar.

Afijn, in quarantine gewacht op de afweerstoffen. Dat bleken nu juist prikken te zijn die niet in zijn Broviac mochten. Verdorie!! Weer prikken!! En niet zomaar, 1 ml stroperige vloeistof in ieder beentje! In vergelijking, normale inentingen zijn 0,5 ml en de vloeistof lijkt op water. Rotprikken dus, waar hij uit voorzorg een paracetamol voor kreeg en twee mee naar huis. Toen we daar eenmaal waren, bleek ook nog eens dat Levi niet zomaar ingeënt mocht worden. Pas als zijn plaatjes boven de 50 zaten, anders moest hij eerst trombo's krijgen. Dus eerst weer bloed afnemen (gelukkig wel door de centrale lijn) en wachten. Zijn plaatjes waren superhoog!! JEEJ!! 210!! Net als twee weken daarvoor! Ook zijn ijzergehalte gaat goed, we zitten al op 5,8!

Hij mocht meteen de prikken krijgen. De verpleegkundige was zo slim om dokter de Laat te bellen en te vragen of de chemo van donderdag naar vandaag mocht en dat kon. Dan is die lijn wel fijn hoor, Levi gaf geen kick. Dokter de Laat kwam zelf ook nog even kijken en was echt wel tevreden. Hij had het zelfs al voorzichtig over het afbouwen van de Prednison over een paar weken..... Ook hebben de verpleegkundiges de pleister verwisseld, hij is nu weer mooi schoon en precies zoals hij hoort te zitten. Het ging nu tussen vrijdag en zaterdag in. Wel gesteriliseerde handschoenen, geen poeha en in één keer goed. Hij zit zelfs zo mooi dat Levi er geen last van heeft bij het draaien van zijn nek.

Tip top in orde dus, hopen dat de waterpokjes echt weg blijven en dat het zo goed blijft gaan!