Vier weken oud, al zoveel meegemaakt..

Hallo iedereen!

Tijdje niet geweest, er is zoveel gebeurd! Nu moet ik het voor mezelf opschrijven anders vergeet ik het en al zou ik het het liefst vergeten, dat mag toch niet gebeuren.

Allereerst, Levi is (samen met jullie baby's :wink ) de allerleukste en liefste baby ooit natuurlijk! En de blauwe wolk is zeker aanwezig! Maar helaas is niet alles goed.

Levi werd op maandag 23 aril geboren om 22.27. Toen viel de arts meteen de blauwe plek in zijn hals op. Maar ik was aardig uitgescheurd (14 hechtingen, een knip en 2 scheuren) en het was zeer aannemelijk dat dit kwam omdat hij met zijn vuistje klem had gezeten in het geboortekanaal. Oke, even voor de zekerheid de kinderarts erbij om te kijken of hij niet te klem had gezeten en zijn luchtpijp en/of slokdarm daarvan last zouden krijgen. Maar nee, ook de kinderarts beaamde: 'Gewoon een blauwe plek. Ga lekker uitrusten en ik stuur morgen even de neonataloog erheen, gewoon voor de zekerheid.'

Lekker naar de kraamkamer met Levi naast me in zijn bedje. Wat is hij mooi! Hij dronk goed en was alert, een schitterende start. De volgende ochtend kwam de neonataloog, zij keek ook nog even en wilde voor de zekerheid een echo maken om zeker te weten dat niets last had van die blauwe plek. Het is toch een precair gebied, zo in zijn hals, dus liever het zekere voor het onzekere. Prima, mijn man ging mee. De radioloog verzekerde hem dat het een oppervlakkige blauwe plek was en dat alles in orde was. Ik moest alvast gaan douchen, mijn man ging de maxi cosi halen want we mochten naar huis! Kraamzorg gebeld, mijn moeder nog even op visite en toen kwamen ze binnen, vier man sterk. Het gordijn ging om ons heen en het bezoek werd vriendelijk verzocht te vertrekken..

'Het is niet kwaadaardig, het is geen kanker.' BAM! De dokter gaat verder: 'Levi heefteen cluster van bloedvaten, dat herkennen we, maar normaal gezien zit het alleen op de armen of benen. Het vervelende is dat dit soort plekken vaak in de organen te zien zijn en daar kunnen ze zorgen voor bloedingen, dus willen we hem verplaatsen naar neonatalogie, minimaal 1 nacht ter observatie hebben als het Sophia Kinderziekenhuis het daarmee eens is en we willen een echo maken van al zijn organen op zoek naar die plekken.' Daar storte alles in een. Mijn schreeuw brak het hart van mijn moeder die in spanning op de gang stond te wachten. Ik wist niet wat k moest doen, heb alles bij elkaar gejankt. Ik wist zeker dat ik iets fout gedaan had, maar wat?? De artsen verzekerden me dat het een aanlegfoutje was en dat het bij ieder kindje had kunnen gebeuren. Ja, maar waarom dan precies bij Levi?? En meteen daarna dacht ik: ja, waarom niet? Hij leeft tenminste! Levi werd meteen weggehaald en ik werd op een andere kamer neergelegd zonder baby'tjes. Zowel mn man als ik wilden niet bij de echo zijn omdat we toch niet wisten waar we naar zaten te kijken en we waren bang dat ze weer zo makkelijk erover zouden praten. Toen twee uur in spanning afgewacht.

Daar kwam de kinderarts. Hij stelde ons meteen gerust! Het zit niet in zijn organen!!!! Schoon!! Geen dodelijke interne bloedingen, geen orgaantransplantaties, gewoon één oppervlakkig cluster van bloedvaten. Weliswaar op een vreemde plaats, maar dat zat Levi in ieder geval zelf  niet in de weg!! Nog wel voor de zekerheid een nachtje op neonatalogie, want dat is de standaardprocedure met dit soort kleintjes in het Albert Schweitser ziekenhuis. Na een onnrustig nachtje mochten we 's middags om 2 uur naar huis!! Eindelijk een heerlijke onbezorgde kraamtijd tegemoed! Op 31 mei moeten we nog even terug voor een controle echo en misschien voor vervolg. De cluster zit groot en zichtbaar in zijn hals, dit kunnen we misschien onzichtbaar laten weglaseren als hij twee of drie jaar is. Dan heeft hij er nog geen bewuste herinneringen aan. Maar dit gaan we dan pas bespreken.

De borstvoeding verloopt prima, ik heb nog wel veel pijn van binnen (was blijkbaar naar binnen uitgescheurd, Joost mag weten wat dit precies betekend, maar pijn doet het!) maar Levi is thuis en gezond!!