Wat je vooral niet moet zeggen...

Sorry mensen, ik blijf er geloof ik een beetje inhangen. Het gaat verder goed met me hoor. Nu ongeveer drie weken geleden alles, en voel me weer tien keer beter. Lichamelijk dan. Geestelijk ben ik het allemaal nog aan het verwerken. Niet gek ook, het gaat allemaal niet in de koude kleren zitten.. ook al is het niet mijn eerste kindje.......

Na de curretage was ik al vrij snel op de been. Ben weer begonnen te werken, ik voelde ook de werkdruk dus voor mijn gevoel moest het wel. Ging goed, thuis was ik wel bekaf. Maar ik kon me gedachten weer verzetten. We hebben het alleen aan ons naaste familie verteld en paar goede vrienden. Mijn werk was ook op de hoogte, daar duurde mijn ziek zijn nu even te lang voor. Niet erg ik maak er ook geen geheim van.

Maar toch krijg ik best vaak te horen van mensen, nou ben je weer op de been? Hoeveel weken was je? Wat jammer zeg! Ga je nog onderzoeken doen? Ik denk dan hallo??!! hoe weten jullie dit?!! 

Nu zou dit mijn derde kindje worden. Ik heb twee kinderen erlopen en mensen vinden het al snel minder erg.

Jammer hoor, maar gelukkig heb je twee mooie jongens!! of.. Niet leuk, maar je hebt nog kinderen, Het zou nog erger zijn als je geen kinderen had en je hebt dan twee miskramen. Wanneer mag je weer zwanger worden? Gelukkig was je nog maar elf weken... kon ook later zijn. Maakt het nog allemaal stukje moeilijker. Die en die heeft drie miskramen gehad en daarna gezond kind.... 

Ik sta er eerlijk waar versteld van, en sta letterlijk met een mond vol tanden. Ja ik heb twee gezonde jongens. Waar ik heeeel erg dankbaar voor ben. Maar ik heb ook twee kindjes verloren. Alles wat die mensen zeggen, zegt ook mijn verstand. Helaas ligt het niet helemaal op 1 lijn, verstand en gevoel. Heb echt het gevoel dat ik minder verdrietig moet zijn dan iemand die dit overkomt zonder kinderen. 

En nu ben ik niet iemand die heel de tijd loopt te huilen. Ben juist positief en zeker opgewekt. Maar als ik zeg dat het wel moeilijk is dit weer, dan krijg ik het gevoel dat ik dat niet mag... met zulke antwoorden.

Mijn man is heerlijk nuchter, hij snapt mijn frustratie maar zegt ook laat het rusten.. Vrouw zijn is soms best moeilijk... haha