Aagje en haar spruitjes

Wanneer er wordt gekookt, kijkt Aagje altijd mee naar wat er op het menu staat die avond. Zo ook vanmiddag. De krieltjes, pecannoten en spekjes werden goedgekeurd. Over de spruitjes had ze echter een duidelijke mening: 'Spruitjes vind ik bleeeeeh!': 

Aan tafel maakte ik een afspraakje met mijn peuter, zoals ik die afspraak van huis uit geleerd had: 'Aagje is 3 jaar, dus Aagje eet 3 spruitjes!', netjes tellend op haar handje en natellend op het bordje. Ja, er lagen echt 3 spruitjes.

Niet dat ik zo naief was dat ik echt dacht dat Aagje de spruitjs ook maar aan zou raken. 

Toch wel. Aagje keek eens naar de spruitjes en at ze 1, 2, 3 netjes op. Hoopvol keek ze mij aan: 'Mama weer 3 jaar doen?' 

Natuurlijk Aagje, en weer werden er netjes 3 spruitjes neergeteld. '1, 2, 3 spruitjes. Want Aagje is 1, 2, 3 jaar!' 

En zo herhaalde dit nog een keer of 3. 

De krieltjes liet ze liggen en ze schoof haar bordje weg. 'Wil Aagje nog eten?' 

Eigenwijs antwoordde ze: 'Nee mama, maar je hebt wel lekker gekookt. Dankjewel'.

Hahahaha, wat een voorbeeldig kind. Heerlijk klein schatteboutje.

Morgen zijn groentes vast weer gewoon 'bleeeeeh' maar voor nu geniet ik gewoon eventjes van mijn triomf.