`Kus!´

Heel vaak zeg ik het. ´Geef mama eens een kus!´ ´Nu wil mama een kus!´ ´Kom jij eens heel gauw een hele grote kus geven aan mama!´

Aagje begreep dus al snel wat een ´kus!´ nou precies was, dus toen mama haar gisteren vriendelijk doch dringend vroeg om een ´kus!´ opende ze haar mondje, stak ze haar tongetje naar buiten en kwam ze met haar schattige hoofdje naar me toe, om mama een ´kus!´ te geven waarna er vanuit haar tenen een ´Bah!´ klinkt. Ook papa werd getrakteerd toen hij om een ´kus!´ vroeg.

Bij oma moest dit kunstje natuurlijk getoond worden. ´Kijk eens!´ liet ik vol trots zien, ging op mijn buik naast mijn spelende dochter liggen en vroeg een ´kus!´ Nadat Aagje eerst 10 keer naar iederen had gelachen, aan alle speeltjes had gelikt en zichzelf had ondergekotst vertoonde ze haar nieuwe kunstje, inclusief de altijd er bijhorende ´Bah!´.

´Het is schaaaaaaaaaattiiiiiiiiiig!´ riep haar oma uit, en riep gelijk opa.

´Kom nou eens, dit moet je zien. Het is zo koddig. We hebben echt een vreselijke schattige kleindochter!´

Aagje vertoonde opnieuw haar kunstje en ook opa werd getrakteerd op een ´kus!´

Daarna kwam tante binnen, oma stond al paraat toen ze haar aan zag komen.

´Zij moet het ook zien!´ tante werd naar binnen getrokken, mocht haar jas niet uitdoen en zelfs haar schoenen ´maar ik kom uit de regen´ niet vegen. Nee, ook tante moest en zou de ´kus!´-truc ervaren.

Ze is zo gul. Papa of mama. Opa of oma en tussendoor nog een tante. Allemaal krijgen ze de ´kus!´ en de ´Bah!´

Ik? Ach, ik vind het na al die keren nog steeds geweldig, de ´kus!´ van mijn dochter. De heerlijkste, natste kus die je maar krijgen kunt.