Vorige week had ik een afspraak gemaakt voor 17 juli voor de second opinion voor Kayleighs voetjes. Mijn collega is met haar kindje bij dezelfde arts en stelde voor dat ik hem een mail zou sturen met de vraag of hij er niet eerder naar kon kijken, omdat we nu toch wel in verwarring waren door de tegenstrijdigheden van de arts. En...nog geen halfuur later werd mijn man gebeld dat we vanochtend al terechtkonden! De arts vond het heel vervelend dat het zo fout was gegaan met het maken van de afspraak en vond het toch fijner om haar eerder dan de 17e juli te zien.
Dus vanochtend hebben we de second opinion gehad en...Kayleigh mag vanaf nu zonder haar Ponseti schoentjes slapen :-)! Ze heeft wel een aangeboren afwijking aan haar voetjes, maar omdat haar gewrichten zo soepel zijn (mijn man is hypermobiel en de arts dacht dat zij dat ook was, waardoor ze meer speling heeft in haar gewrichten en spieren), dacht hij dat het met goede schoenen prima te corrigeren was. Het nadeel van de Ponseti schoentjes is ook dat ze daardoor als een pinguïn kan gaan lopen en dan moest er weer een ander probleem verholpen worden, zo zei de arts. Het kan zijn dat ze in de toekomst toch weer de Ponseti schoentjes aanmoet en dat zal dan waarschijnlijk wel een drama gaan worden, omdat ze het dan niet meer zo makkelijk zal accepteren, maar daar hadden ze ook goede manieren voor om daarmee om te gaan en de arts wilde dat risico zeker nemen.
We moeten haar dus zoveel mogelijk overdag op schoenen of stevige slofjes laten lopen (maar dat doen we nu ook al natuurlijk), maar ze mag ook best een keer op blote voeten of sokken lopen. Van de zomer zou ze zelfs gewoon met stevige slippertjes mogen lopen zei hij. Nu deed ik daar toch niet zo moeilijk over met haar op sokken of blote voeten te laten lopen, want ik ga er echt geen drama van maken als ze per se haar slofjes niet aan wil hoor, maar het is wel fijn om die bevestiging van hem te krijgen.
Dit was echt een hele fijne arts en hij nam ook alle tijd om goed naar haar voetjes te kijken (wat de andere arts niet deed) en Kayleigh reageerde op hem ook heel anders als bij die andere arts. Ze liet alles goed toe, terwijl ze bij de andere arts het meteen op een krijsen zette...
Wij vinden het helemaal super dat ze nu zonder die schoentjes mag slapen, maar voor Kayleigh is het wel even wennen geloof ik. Ze vindt het maar raar dat ze ze niet meer aan hoeft, maar goed...ook dat komt wel weer goed :-).
reacties (0)