Controle van Kayleighs voetjes
Vandaag moesten we voor de 1e keer sinds Kayleigh met haar Ponseti-schoentjes moet slapen op controle. Het zag er allemaal goed uit, maar de dokter twijfelde wel heel erg of we nog een paar maanden door moesten gaan met de schoentjes of nu al mochten stoppen. Ik houd zelf niet zo van twijfelende artsen, omdat ik er zelf nogal onzeker van word. Hij wilde eigenlijk al stoppen, maar de kans zat er dan wel in dat ze ze later toch weer nodig heeft en het dan misschien niet meer accepteert. Nu maakt ze er totaal geen probleem van en we hebben dus voorgesteld om er nog maar eens 3 maanden mee door te gaan. Met een beetje geluk hoeft ze ze dan vanaf de zomer niet meer aan.
Ook hebben we een andere arts gevraagd, omdat wij allebei geen goed gevoel bij hem hebben. Het is op zich een aardige man hoor, maar Patrick vond het ook nogal raar dat hij zo twijfelde over het vervolg met de schoentjes. We wilden toch al graag een andere arts en die hebben we nu dus gevraagd en gekregen. Toen we voor mijn bevalling het gesprek met de kinderarts hadden over evt. klompvoetjes zei hij dat er in het ziekenhuis waar wij normaal gesproken naartoegaan dé kinderorthopeed van de regio werkt. Hij werkt ook in het andere ziekenhuis waar we nu waren. We hadden in eerste instantie een afspraak met hem, maar toen hebben ze die per ongeluk gepland op een dag dat hij vrij was en daardoor moesten we eigenlijk een halfjaar langer wachten voor we konden komen. We hebben toen besloten om naar het andere ziekenhuis te gaan want daar konden we eerder terecht. Maar...nu mogen we toch naar die kinderorthopeed komen waar we eigenlijk zo graag heen wilden, want tja...voor je kind wil je toch echt het beste he? Omdat ze ons ook zolang hebben laten lopen voor ze ons naar het ziekenhuis doorstuurden, is het ook wel fijn om van hem meteen een second opinion te krijgen... 17 juli hebben we weer een afspraak, dus ben benieuwd hoe het er dan voorstaat...
Maar op zich goed nieuws dus, al zetten wij er wel onze vraagtekens bij omdat de huidige arts had gezegd dat we van een lang traject uit moesten gaan en nu zegt hij dat we er misschien met een halfjaar al vanaf te zijn... Het klinkt dus eigenlijk te mooi om waar te zijn, dus we durven nog niet goed megablij te zijn...
reacties (0)