De titel zegt het al: vandaag hadden we de prikinstructie voor de IVF. Ik zag er echt als een berg tegenop! Maar...ik heb helemaal niks van het prikje gevoeld! Eerst liet de verpleegkundige manlief zien hoe hij moest prikken en toen moest hij daadwerkelijk de prik zetten! Hij telde tot 3 en toen zat het naaldje er blijkbaar al in! Ik zat natuurlijk helemaal in paniek op die stoel, maar toen de prik eruit was heb ik er tot mijn verbazing helemaal niks van gevoeld! Ik ben echt supertrots op mezelf! En ik ben wederom tot de conclusie gekomen dat ik sterker ben dan ik dacht! En...voor onze grootste wens heb ik dit graag over...
Verder heb ik maandag een milkahart met allemaal hartjesbonbonnetjes en een kaart besteld om mijn mannetje te bedanken omdat hij zo goed voor me gezorgd heeft vandeweek (dat doet hij altijd wel hoor...). Ik heb hem vorige week al aardig wat keren bedankt, maar hij vindt het iets heel vanzelfsprekends... Nou...dat is het voor mij niet! Als ik 1 ding geleerd heb van het verleden is het dat je nooit iets als vanzelfsprekend aan mag nemen. Maar goed...zijn bonbonnetjes en kaartje kwamen gisteren binnen en hij vond het toch wel heel lief, al benadrukte hij opnieuw dat ik het niet had hoeven doen want dat het toch echt de normaalste zaak van de wereld is! Wat is het toch een schatje he!
Verder heb ik nog even navraag gedaan over het inbrengen van de Utrogestan en de verpleegkundige zei me dat ik het echt vaginaal in moest brengen. Ik krijg een soort inbrenghulsje mee en dan moet ik zelf even uitvinden wat ik de fijnste manier vind.
Zo...nu ga ik even de vakantiefoto's kijken met mijn mannetje, want het boek is eindelijk klaar!
reacties (0)