Sorry dames maar moet ff mijn hart luchten...
Ik had op 29-9 de eerste echo na de Decapeptyl gepland staan, maar helaas kan ik die middag niet weg i.v.m. een jubileum hier waar ik bij moet zijn. Dus ik bel om 10.30 uur netjes naar de verpleegkundige om te vragen of het ook vroeger op die dag kan. Nee dat kan niet antwoordt dat mens. Ik had zoiets van: oke, maar ik bel toch ruim op tijd? Goed...wat niet kan kan niet. En een dag later vraagt ze? Ik zeg: dat is dan mijn laatste werkdag hier dus dat is ook niet zo handig. En nog een dag later vraagt ze opnieuw, waarop ik antwoord dat ik dan bij mijn nieuwe werkgever begin.
Als antwoord van haar kreeg ik: zou je dan wel aan IVF beginnen, want is dat niet een beetje veel? De toon waarop ze het zei schoot bij mij toch echt in het verkeerde keelgat! Dus ik reageerde heel bits: doe dan maar donderdag! Ook 's middags dus erg prettig vind ik het niet, maar mag wel woensdag bellen of het eerder kan.
Ik kan normaal best wel wat hebben, maar ik had echt zoiets van: mens...waar bemoei je je mee?! Denk je soms dat ik er niet goed over nagedacht heb voordat we aan dit traject begonnen?! Misschien denken sommigen wel dat ze het goed bedoelde, maar aan de toon waarop ze het zei kon ik merken dat het meer bemoeienis was dan een goedbedoeld advies...
Zucht...ik moest het even kwijt en...het heeft weer eens enorm opgelucht!
reacties (0)