Wat moet ik hier nu mee?

Sinds ik weer aan het werk ben ben ik al een paar keer gebeld voor een sollicitatiegesprek. De meesten heb ik afgewezen, gewoon omdat ik er niet veel meer voor voelde, maar eergisteren werd ik gebeld voor een baan als medisch secretaresse. Dat lijkt me echt superleuk! Ik heb de vrouw teruggebeld en kan dinsdagmiddag op gesprek komen. Alleen...nu voel ik me zooo ontzettend lullig tegenover mijn nieuwe werkgever!

Ik weet dat deze baan maar tijdelijk is en de andere baan waar ik dinsdag op gesprek ga is in principe voor een jaar en daarna voor vast. Ook voor 24 uur, wat ik nu dus ook werk. En...hij lijkt me 10 keer leuker dan wat ik nu doe! Ook al ben ik nog zo enthousiast over mijn huidige baan, in de zorg werken is toch wat me het leukste lijkt. Ik heb in ieder geval besloten om eerlijk te zijn tijdens het gesprek over onze behandelingen, dat heb ik hier ook gedaan en ze vonden het alleen maar fijn dat ik dat gedaan heb. Ik snap wel heel goed dat dat mijn kansen kan verkleinen, maar ik voel er gewoon niet veel voor om te liegen en ik heb nu natuurlijk wel een baan dus het is niet zo dat ik die baan moet hebben...

Ik weet dat ik voor mezelf moet kiezen en het is natuurlijk nog maar een eerste gesprek, maar waarom blijf ik me dan zo lullig voelen tegenover mijn werkgever? Het voelt eigenlijk een beetje als verraad en ik weet me er geen raad mee...Hebben jullie tips over hoe ik hiermee om moet/kan gaan?

Bedankt!