Evaluatiegesprek

Zojuist een evaluatiegesprek gehad met de fertiliteitsarts. We hebben uiteindelijk alles waar we tegenaan lopen in het traject en wat misgaat met de arts besproken. Waar gaat het over? - van vergeten me aan te melden op tijd voor cryo tp (als gevolg 2 dagen later een tp) tot moeizame tp's door eerst te proberen zonder een kogeltang de ingang voorbij te komen met het rietje wat niet lukt en alleen maar langer duurt, tot geen verslag schrijven van tp over ligging van mijn baarmoeder.... Ach, teveel om op te noemen, er is steeds wat wat ons gevoel van vertrouwen doet verminderen... Ik ben me ervan bewust dat het misschien niet de oorzaak is van de mislukte pogingen tnt maar ik wil dat alle randvoorwaarden optimaal zijn om onze kans te vergroten en met een goed gevoel het traject verder doorlopen.  We hebben allemaal punten in het gesprek vandaag benoemd en we voelden ons begrepen. in het vervolg gaat het fertiliteitsteam in overleg over onze situatie. We hebben aangegeven dat we allerergste IVF poging een verspilde kans vonden en dat het in onze ogen voorkomen kon worden door gelijk met de ICSI  te starten. De semen van mijn partner was meerdere malen zodanig slecht (onder 1 miljoen) dat we toen al zoiets hadden van 'moet er geen ICSI verricht worden?'. Dit vond de arts toen niet nodig, maar achteraf bleek dat er geen van 12 eicellen bevrucht werd en onze poging strande gelijk na de punctie... Onze vraag is nu of we toch, mocht de laatste 3e poging niet lukken, een extra niet betaalde poging kunnen krijgen. Dit gaat het team onderzoeken en bekijken of de keuzes die toen gemaakt zijn juist waren. Eerlijk gezegd denk ik dat ze hoe dan ook met de conclusie komen dat het toen het juiste keuze was en dat we nergens op kunnen rekenen.

We hebben aangegeven, dat we na de overweging genomen te hebben toch verder willen gaan in ons ziekenhuis (satelliet zkh overigens die met het umcu samenwerkt). We hebben nog in overweging genomen om een uitstapje richting Gent te doen maar voor nu, uit praktische overwegingen door willen gaan in ons huidige ziekenhuis. Eigenlijk ook om het feit om de tijd niet te verliezen.  De tweede vraag van ons was of we met pipelle de komende poging zouden kunnen doen. Dit gaan ze ook kortsluiten met elkaar gezien het niet standaard wordt verricht. 

We hebben ons deze keer niet ingehouden met dingen vertellen en lieten blijken dat we niet echt tevreden over bepaalde zaken zijn. Misschien zijn we nu een onderwerp van de dag onderling op de poli, maar of ze ons nog aardig of niet vinden maakt me (deze ene keer) totaal niet uit. Ik kon niet laten om te zeggen dat ik normaal gesproken minder uitgesproken ben over de zaken maar het is een opstapeling van zaken en ons geduld begint op te raken. En het feit dat ik soms probeer op de stoel van de arts te zitten kotm door deze opstapeling van zaken, en natuurlijk stukje natuur :) nou ja, de arts vond ook dat ze merkt dat ik alles in eigen handen probeer te houden, en dat uiteindelijk hun bepalen hoe de behandeling verder gaat, en dat ik dat niet moet willen doen. Ze had ook het punt. Ik herken het erg van mezelf en doordat ik zelf verpleegkundige ben vind ik het lastig om alleen als patient te zijn en niet medisch mee te denken. 

Als vervolg hebben we afgesproken om over 2 weken teug te komen voor het tweede gesprek. Dan horen we wat het plan is betreffende extra poging, uitvoeren van pipelle en ze gaan natuurlijk de punten die niet goed gaan met elkaar besproken. Ik kreeg ook het recht voor de pil om over 2 weken te beginnen (onderdeel van lang protocol als voorbereiding voor de 3e poging).