3 dagen tot testdatum

Zoveel rust ik de afgelopen dagen ervaarde (veel gewerkt en dus bezig geweest met andere mensen en niet met mezelf), zo onrustig ik nu ben. Gisterenavond lichte kraampjes gehad en vanmorgen om 5 uur al niet kunnen slapen door wat lichte buikpijn en een zwaar gevoel in mijn buik. Ik was van overtuigd dat mijn eerste toiletgang met huilen zal beëindigen maar tot nu toe nog helemaal niks. Vanmorgen wat somber door alles, dat deze poging waarschijnlijk zal hierbij eindigen maar vanmiddag weer geprobeerd mijn gedachtes iets bij te stellen. Net even heerlijk weer bij de acupuncturist kunnen ontspannen en hopen nog steden dat het raak is. Ik heb veel aanwijzingen voor mijn ongesteldheid en hou er rekening mee dat er ieder moment de hel kan breken. Maar zolang geen bloed is, is een sprankeltje hoop voor mij toch? Heel erg dubieus dit allemaal... Ik heb niets anders dan wachten en hopen op het allermooiste cadeau.