Dit maakt mij verdrietig.

Dag mama'tjes allemaal. 


Ik schrijf even een blogje omdat ik er precies met niemand over kan praten. Wij hebben reeds 2 kindjes en nu 7 maand zwanger van ons 3de. Ik en mijn man staan echt op 1 lijn wat de opvoeding betrefd. Veel liefde maar ook wel streng. We hebben graag dat ze luisteren en zich gedragen. Ik vermoed dat wel vele mama's dit willen. Onze oudste is 8 en ons jongste meisje 5 en het werpt ook wel zijn vruchten af. Wij kunnen overal komen zonder dat de kinderen zich aanstellen of ongepast gedrag vertonen. 


Gisteren moesten we naar mijn ouders. In het verleden is wel al gebleken dat ze niet akkoord gaan met onze wijze. Ik ben zelf heel erg vrij opgevoed en kon gaan en staan waar ik wou. Ze vinden ons hard. Nu ga ik er meestal niet op in als ze ons neerhalen omdat ze vinden dat we het verkeerd doen, maarja, nu ben ik zwanger en heb ik de nodige hormonen te verwerken en gisteren kon ik dat dus niet. Ik ben mezelf helemaal verloren. 


Het ging om het dessert! We hadden gevraagd aan onze oudste of hij dessert wou, neen dus. Mijn moeder vroeg het hem, het antwoord was neen. Tot 5x toe was het hem gevraagd. Toen we naar vertrokken, wou hij plots dessert. Mijn reactie is dan, je hebt de kans gekregen. Nu gaan we naar huis. Mijn moeder ging volledig op, wees niet zo hard, dat ventje wil nog een ijsje, bla bla bla...


Ik voelde de woede komen hé. Het feit dat hij op deze manier nog een dessert wou, is doordat hij weet dat van hen ALLES mag! Normaal zou hij dat zelfs niet zo doen. Ik zie gewoon dat mijn kinderen anders zijn als ze bij mijn ouders zijn...


Het is maar een voorbeeld, uit een hele resem van al 8j lang. Maar het is wel iets typisch. 
Het ergste is dan, dat ik mij slecht voel bij het naar huis rijden. Mijn kinderen gaan voor alles, maar het is wel de bedoeling dat ik hen nog opvoed toch?


Moest er gewoon even uit! Voel me al heel de dag boos! 

1370 x gelezen, 3

In Overig

reacties (0)


  • tweede83

    herkenbaar verhaal. Het probleem zit hem in het feit dat je moeder hem een ijsje gunt en hij zegt nee. Ze vind dat waarschijnlijk een beetje sneu en blijft pushen.

    Zeg tegen je moeder dat ze moet leren accepteren dat als hij nee zegt, ze het moet laten rusten. Je kind word er onzeker en twijfelachtig van en weet dan even niet meer zo goed wat hij moet doen. Daarnaast is het wel onhandig dat als jij naar huis wil, hij nog opeens besluit een toetje te willen en oma gaat dit natuurlijk geven.

    Dit hele gebeuren staat los van jullie manier van opvoeden. Het heeft te maken met de keuze die je aan een kind stelt. De keuze was een teleurstellend antwoord voor je moeder. Daar moet ze mee leren omgaan.

    Daarnaast zullen kinderen bij oma anders zijn, ze krijgen altijd een beetje meer aandacht en ik vind dat ook prima. Moet kunnen.

    Word gewoon niet boos, heeft geen zin. Maar leg het je moeder wel uit, anders begrijpt ze het ook niet echt.

    Oja, ik had hetzelfde gezegd als jij hoor! Kans gehad en toen wilde je niet. Geeft alleen maar duidelijkheid en dat hebben kinderen ook nodig.

  • Fixiebliss

    Hoo wat lees ik dit graag :D idem hier. We zijn correct en streng. Liefdevol natuurlijk. Maar hij moet luisteren en ik moet ergens kunnen komen met em. Als er bij ons zo een situatie zich voordoet is het ook neen is neen. En oma of eender wie heeft er dan niets op te zeggen. Tot op bepaalde hoogte weet ik ook wel dat oma's graag verwennen.

    Maar er is een verschil tussen verwennen en vervelend gedrag van een kind waardoor hij zijn zin krijgt. Ik vind dus dat je absoluut correct bent als je zegt dat hij zijn kans heeft gehad. Mijn schoonmoeder kan ook zo wel eens reageren maar over het algemeen accepteert ze ons gezag, ook als we bij hun zijn.

    Ik geef je volledig gelijk als dat je boosheid een beetje tempert!

  • mama-van-E.J.M

    Ik kan je deels in je verhaal vinden. Ik had dit ook vaak bij mn sch ouders. Ik heb echt moeten leren om te denken "laat hun nou even oma/opa zijn". De kids weten ook dat daar meer mag. Ik vind t nu prima en kan er ook van genieten inmiddels. Mijn moeder daarentegen is veel strenger en ze weten precies hoe daar de regels zijn, daar passen ze zich prima aan aan.

  • shrimp

    Als dit echt vaker is zou ik volgende keer bij de eerste "aaah johhh " zeggen " mam je ondermijnt mn gezag hiermee, ik zei nee tegen hem, dus dan blijft het nee" ...of ben ik nou heel bitchy..

  • mamavanmijnlief

    Hormonen idd....

    Jullie kinderen, jullie opvoeding. Aan de andere kant snap ik dat opa en oma de kids willen verwennen. Maar als de ouders erbij zijn hebben die het laatste woord vind ik, en je moet elkaar niet afvallen in het bijzijn v kinderen.

    Ik was er natuurlijk niet bij, maar ik zou zeggen: pick your battles, en dit is er niet een van. Adem in, adem uit. Observeer je gevoel, dat mag er zijn en laat het dan ook weer los.