Hallo iedereen,
Momenteel ben ik 20 weken zwanger! Heel blij met de kleine spruit in de buik, maar een zwangerschap die ik niet snel zal vergeten.
Bij de vorige was ik ook al niet zo graag zwanger, maar nu heb ik het helemaal gehad! Ik weet dat het moet om die kleine spruit in mijn armen te kunnen houden, maar ooo wat voel ik me slecht.
In het begin van de zwangerschap was ik misselijk, moe, ... ik voelde me echt ziek. Dat heeft wel tot 18 weken aangehouden. Nu sinds 2 weken niet meer misselijk en ook wel minder moe, maar heb nog altijd een grieperig gevoel.
Soms heb ik echt het gevoel dat mijn wereld stilstaat. Iedereen gaat maar aan een sneltempo verder met zijn leven, en ik... ik zit thuis. Precies op een wachtbankje tot dat kleine engeltje eruit komt.
Daarbij komt natuurlijk een schuldgevoel, hoe kan ik mij zo slecht voelen? Ik heb leven in mijn buik! Ja, ik weet het. Komt heel ondankbaar over, maar zo voel ik me wel.
Begin deze week de 20 weken echo gehad, kleintje doet het goed! Gelukkig. Weegschaal daarentegen, ik wou wel wegrennen. 11kg erbij al. Pfieuw! Ik zit nu al op 8kg meer dan op dezelfde termijn vorige zwangerschap. Weeral iets om slecht over te voelen. De mensen spreken mij zelfs aan! 'Oooh, lijkt wel of al 7 of 8 maand bent'. Nou daar heb ik nu echt geen boodschap aan. Liefst van alles zou ik me willen opsluiten in een doosje voor de komende 20 weken. Afgesloten van alles en iedereen, zodat ik mijn gewone zelf kan zijn. Zonder comentaar van anderen.
Ik ben heel zeker dat eenmaal ik dat kleintje in mijn armen heb, ik me zo warm zal voelen vanbinnen! Als ik denk hoe graag ik mijn andere 2 kindjes zie, en wat ik daar allemaal voor over heb! Maar die zwangerschap, ik vind er niks aan! Helemaal niks.
Zo dat ei ben ik kwijt!
reacties (0)