Tomy`s bevalling

Tomy`s geboorteverhaal

Woensdag 20 juli had ik een afspraak
staan bij de gyn, zoals te lezen is bij mijn blogs. Sindsdien had ik
veel pijn bij bewegen en plots urineverlies, dacht ik.... Het was steeds
maar een beetje en niet veel in 1keer. Dinsdag had ik toch maar voor de
zekerheid gebeld naar het ziekenhuis, want ik vond het wel raar, en
moest ik langskomen. Mijn vriend zei nog, het is waarschijnlijk loos
alarm....


Toen we aankwamen zaten alle arbeidskamers en verloskamers vol op 1 na,
daar werd ik eerst aan de ctg gelegd en had ik gemiddeld 3 harde buiken
per 10 minuten, zoals 2 weken ervoor... Er werd nog even gecontroleerd
of het vruchtwater was wat ik verloor, maar het leek erop dat we weer
naar huis mochten gaan.


De verpleegster kam binnen en zei tot onze verbazing eigenlijk dat het
vruchtwater was, ik had dus al zowat een week eerder het ziekenhuis in
moeten gaan wegens infectiegevaar etc. Maar goed, ik moest dus blijven
en er werd zelfs een bed neergezet voor mijn vriend dat hij ook kon
blijven overnachten. Want je weet nooit, misschien zou de bevalling toch
spontaan beginnen!


Helaas, na een slapeloze nacht van de zenuwen, helemaal niks. Om 09.00
kreeg ik pilletjes voor mijn baarmoederhals ingebracht en om 10.00 nog
eens, blegh ik had nergens last van behalve als er inwendige dingen
werden gedaan, zeeeeeeer dat dat deed. Om 11.00 ging ik aan de
weeopwekkers en binnen een uur kreeg ik zulke heftige en pijnlijke weeen
dat ik smeekte om epidurale. De ruggeprik heb ik niet eens gevoelt door
de pijn van de weeen. Toen de epidurale begon te werken werd ik zo
vermoeid dat ik het grootste deel van de dag sliep.


Rond 19.00 werd ik wakker en moest ik zo plotseling overgeven dat ze
mijn lakens moesten verschonen, haha, het zag er geweldig chemisch geel
uit. Ik had toen 10cm ontsluiting, maar moest nog even in bepaalde
houdingen zitten en liggen omdat het nog niet perfect open stond
ofzo.... Om 19.30 werd ik naar de verloskamer gereden.


Ik kreeg gelijk een knip, omdat mijn kleine man een sterrenkijkertje
was. Het zuigerding werd op zijn hoofdje gezet en toen werd mij gezegd
wanneer ik moest persen, ik voelde namelijk totaal niets! Ik dus persen,
de verpleegster op mijn buik duwen, mijn vriend mijn hoofd ondersteunen
en de gyn daar vanonder bezig, lol. 10 minuutjes later, om 19.40 kwam
Tomy ter wereld. Zoooooo prachtig!!! Hij weende en kreeg meteen een
score van 8, 5 minuutjes later een score van 9! En zo lief en zoooooo
mooi en knap dattie is!!


De gyn ging mijn moederkoek met de hand halen, die kwam er niet vanzelf
uit, toen ging hij me hechten, nog een paar spuitjes omdat ik erg veel
bloed verloor en hij was alweer weg. De verpleegster ging mij nog even
snel wassen (ondertussen gaf ik nog een keer over) en om 20.00 lag ik in
een schoon bed, onderweg naar mijn, nee ONZE kamer, met Tomy voor de
eerste keer aangelegd en de tranen van geluk die over mijn wangen
stroomden!


Dankzij de epidurale had ik dus, sinds die gezet werd, geen pijn meer
gehad, tot na de bevalling, ik heb zelfs helemaal niks meer gevoelt!


Tomy maakt het zeeeeer goed, nu na 13 dagen is hij bijna terug op zijn
geboortegewicht :-) hij drinkt goed aan de borst, weent alleen wanneer
hij honger heeft en is het prachtigste en liefste kind ter wereld :-)