Week 21
En ook deze week weer te laat met het schrijven van mijn blogje... Nu weten mijn vrienden wel dat dit heel gebruikelijk is, ik sta bekend als 'telaatkomer', maar dat dit nu ook doorzet in het schrijven had ik niet verwacht!
Maar to-the-point! Wat kan ik vertellen over week 21?
Ten eerste dat onze kleine meid waarschijnlijk een voetballer gaat worden. Manlief was nog zo blij: 'gelukkig een meisje, dan hoef ik niet elke zaterdag naar de voetbal', maar trappen dat ze kan. En niet heel even of zo, nee gewoon dag en nacht. Maar niks te klagen, want stiekem vind ik het natuurlijk geweldig om haar de hele tijd te voelen.
Ten tweede, studie, een eigen bedrijf en zwangerschap zijn voor mij toch moeilijker te combineren dan gedacht. Ik heb mijn HBO studie voor onbepaalde tijd stop gezet. Ik vind het heel jammer, maar heb nu meer tijd en rust gekregen en dat is op dit moment veel waard!
Ten derde, uitgaan is vermoeiend (zonder alcohol)... Ik was voorheen de dame die met de bezem het huis van vrienden, de kroeg of disco uitgeveegd moest worden, zo'n plakker die nooit naar huis wil. Maar vorig weekend en dit weekend is het tegendeel bewezen (ik was dan ook al een tijd niet meer uit geweest, dus wist dit nog niet).
Vorig weekend moest mijn man met zijn band optreden. Natuurlijk stond ik met dochterlief vooraan het dak eraf te dansen. Een super gevoel! Aan het einde nog een heerlijk broodje hamburger naar binnen gewerkt, maar 'de laatste ronde' en bezem waren nog niet in zicht.
En dit weekend was het nog erger. Het was "kerstbal", een avond waar ik al weken naar uit keek. Welke jurk trek ik aan met dat dikke buikje? Welke 'glitter en glammer' hang ik om mijn nek? Bij wie ga ik mij optutten? En ik moet zeker tot het einde blijven, want op dit soort avonden gebeuren altijd 'bijzondere' dingen als iedereen wat teveel proseccootjes naar binnen heeft gewerkt. Nou om 10 over 1 stond ik moe en met dikke voeten buiten om richting huis te gaan. Zonder alcohol was het voor het eerst niet te doen. Ik verstond op een geven moment door de luide muziek de lallende mensen niet meer, erg vermoeiend. Ik vermoed dat je alcohol moet nuttigen om elkaar te blijven verstaan, om met elkaar te blijven 'levelen'... Voor het eerst miste ik het dan ook stiekem wel een beetje, de alcoholische versnaperingen... Maar dat woog niet op tegen dat kleine voetballende meisje in mijn buik toen ik half 2 in bed lag!
Zo en nu op naar een zalig kerstfeest!
(Wel even wat flessen jip-en-janneke champagne op de kop tikken!)
reacties (0)