Beter te laat dan nooit, dus hier het blogje over week 20!
Week 20 is een week waarbij ik het gevoel heb een periode te hebben afgesloten en voldaan verder kan. We zijn te weten gekomen dat er een gezond klein meisje in mijn buik zit. Een nog niet al te grote buik, maar wel een om trots op te zijn. De grootste nieuwsgierigheid is weg en dat geeft eigenlijk best wel rust. Maar dat alles goed gaat met haar is nog het fijnste!
En dan een bijzonder momentje. Gisteravond in bed legde mijn man zijn hand op mijn buik omdat ik vertelde dat zijn dochter weer eens een drukke bui had. Alle keren daarvoor eindigde haar drukke bui zodra vaderlief contact met haar zocht, maar gisteren heeft ze met minimaal 10 ferme trapjes laten weten aan haar papa dat ze er is. Ik moest zo lachen en voelde zo'n stroom van liefde!
Hey meis!! Ik deel je gevoel helemaal!! Mijn vriend heeft het ook al kunnen voelen... Hij vond het zo mooi!! Wat heerlijk dat een man dan ook emotioneel wordt van zo'n moment!! Geniet ervan!! Liefs Marjan
En nu je de 20 weken voorbij bent, gaat het ineens heel snel...tenminste dat vind ik...het aftellen is begonnen. Hahaha...wat een herkenbaar verhaal van dat schoppen. Bij mijn vriend stopte ons jochie ook steeds met schoppen tot dat ene gelukkige moment dat hij dan ook eindelijk zijn kindje eens kan voelen. Wat een enorme grijns op z'n gezicht en wat een geluk voel je dan dat het kan delen.
*smelt* is zo fijn he, dat papa ook mee kan genieten!! kan niet wachten tot ik weer die trapjes ga voelen... moet alleen nog zeker een week of 13 geduld hebben... ons zoontje voelde ik met 17 weken... maar zoooo magisch!!! *droom droom* dikke kus
reacties (0)