Is het in de mode? Is het hip? Hoor je er anders niet bij?
Nee als het goed is, hoort het bij de levensfase waar we nu in zitten...
Er zijn welgeteld 9 dames in mijn omgeving zwanger + ikke = 10. En dan zijn er ook nog eens 7 dames dit jaar bevallen (allemaal kennissen & vriendinnen, je zou het bijna niet geloven!). Het is een wonder dat ik ook vriendinnen heb die niet zwanger zijn of net bevallen. Zouden deze dan misschien stiekem wel bezig zijn? Het kan haast toch niet anders? En dan zijn er nog dames waarbij het volgend jaar zeker in spreekwoordelijke pijpleiding zit... Dus nog meer dikke buiken in opkomst!
Wat worden we ineens allemaal groot! We worden of zijn ineens 'vadertje en moedertje', we spelen het niet meer zoals vroeger. (Dat is maar goed ook, want dan zou ik mijn kind regelmatig op z'n kop houden). Dat volwassen gevoel had ik ook toen ik 8 jaar geleden een huis kocht met mijn (toen nog) vriend. Daarna herhaalde zich dit gevoel toen we gingen trouwen. Maar moeder worden is toch de klapper in het volwassen worden, volgens mij.
Stiekem denk ik dat er ook een olijk kind in mij naar boven komt en een ondeugend kind bij mijn man (als dat nu niet al af en toe het geval is). Ik ga weer touwtje springen en mijn man komt met kind lief helemaal onder de modder thuis nadat ze bij de hele straat belletje geleld hebben. Ik kijk er nu al naar uit! Volgens mij gaan we heel veel plezier samen hebben. Maar laten we nu maar eerst bij het begin beginnen...
De bevalling. Ik kan mij niet herinneren dat ik dat vroeger ooit gespeeld heb, dat hoort denk ik alleen bij volwassen zijn. Gelukkig denk ik net als het kind in mij van vroeger: Appeltje, eitje, dat doe ik ff, ondanks de 7 bevallingsverhalen die ik afegelopen jaar gehoord heb! Nu maar hopen dat het kind in mij het bij het rechte eind heeft. Gelukkig duurt het nog even.
Op naar week 16!
reacties (0)