WAAROM...!!!??
Gister belde de gyn voor mijn bloeduitslagen. Er was ook nog eens de waarde van mijn schildklier en de waarde van mijn eicelvoorraad geprikt. Bij dit laatste is ineens een probleem. Mijn eicelvoorraad neemt drastisch af!! Een paar maanden geleden was deze waarde nog oke! De gyn sprak zijn zorgen uit. Ik slikte een paar keer en vroeg voorzichtig: wat nu? Binnen dit jaar zal er gestart moeten worden met IVF. Op 19 juni hebben we een gesprek, waar we een plan gaan maken. Omdat mijn voorraad afneemt zal hij ze willen invriezen lijkt mij. Dit kwam als een enorme klap. Zo mankeer je niets en zo heb je ineens een hele lage en zorgelijke voorraad eitjes. De gyn wenste me sterkte....Nadat ik ophing kon ik alleen maar heel hard huilen. Manlief ging vol verbazing naast me zitten. Hij had niets meegekregen van het gesprek en wist niet waarom ik zo moest huilen. Na een paar keer diep ademhalen kon ik het vertellen en ook manlief pinkte stiekem een traantje weg. Stil zaten we aan het avondeten....na te denken over wat komen gaat.
Vandaag opnieuw tranen...misschien zullen we nooit ouders worden en dat doet zo´n vreselijke pijn!!!
5x mocht ik zwanger worden en hebben wij ons ukkie op de echo mogen zien. Zou dat alles zijn wat we ooit te zien krijgen? Zal ik ooit een zwangerschap voldragen, ons ukkie mogen vasthouden, knuffelen, ruiken en zeggen hoeveel ik van hem of haar houd? Ik hoop het zo!
Veel liefs een intens verdrietige ik
reacties (0)