Precies 22 maanden later weer 36wk3dg

Vandaag is het precies 22 maanden geleden dat onze grote man geboren werd, na een zwangerschap van 36 weken en 3 dagen. En nu ben ik precies weer op die termijn aangekomen, ditmaal van onze kleine meid. Ik heb vannacht heel onrustig geslapen, heb echt de uren af liggen tellen tot het 6 uur was, het moment dat bij Nikai de vliezen spontaan braken hahaha. Natuurlijk weet ik dat iedere bevalling anders verloopt, maar toch kon ik het niet helemaal loslaten. Het is ook een gek idee dat ik nu hoogstwaarschijnlijk langer zwanger ben dan de vorige keer, terwijl ik juist heel sterk het gevoel had eerder dan die termijn te bevallen. Maar eigenlijk houd ik het nog best vol. vind het wel steeds spannender worden natuurlijk en ben ook meer bang dat het nu nog misgaat. Maar los van de bekkeninstabiliteit mag ik eigenlijk niet klagen. Kleine meid doet het volgens de gyn prima, dus daar vertrouwen we dan maar op. Wel heb ik nu vaker een dagje dat ik r minder hevig voel, waardoor ik dan toch ga twijfelen of ik niet aan de bel moet trekken. Maar dat wil ik ook niet zomaar doen, dus dan stel ik het nog even uit en de volgende dag lijkt ze het wel in te halen qua drukte. Lastig hoor. Ga dat sowieso donderdag met de gyn bespreken. En ook over eventueel inleiden. Ondanks dat ik het redelijk trek, ben ik er echt wel klaar mee. Ik heb nu mijn belasting op een zeer laag pitje staan, waardoor ik het goed volhoud. Maar mn glucosewaarden blijven schommelen en krijg ik maar moeilijk onder controle, vanwege wisselende eetlust. Dus, we zullen zien of de kleine meid zich toch zelf nog iets eerder aandient of dat de gyn meegaat in mijn verzoek tot eerder inleiden. 

Ben echt heel benieuwd, kan haast niet wachten tot ze er is. 

En Nikai, daar gaat het prima mee. Is af en toe al een beetje aan het peuterpuberen, maar dat hoort er natuurlijk helemaal bij. Hij lijkt nog niet echt door te hebben dat ie een zusje krijgt, hij denkt ook dat alle babyspullen in huis voor zijn kleine neefje zijn (die nu 6 weken is). Daar is hij trouwens helemaal weg van, het is X voor en X na... Dus ik heb goede hoop dat ook zijn zusje goed ontvangen wordt (al weet ik dat dat meer voeten in de aarde zal hebben dan bij zijn neefje). Onvoorstelbaar dat hij over 2 maandjes alweer 2 jaar is. Vinden het heerlijk om te zien dat hij zich zo ontwikkelt. Kletst al een boel, ook al 3 woordzinnen, spreekt woorden steeds beter uit en heeft een ruime woordenschat. Daarnaast is het een echte knul, hij vindt het heerlijk om te stoeien, rennen en klimmen. Kortom, we zijn nog steeds stapelverliefd op 'm!