Stoppen met de borstvoeding

Na 2,5 week geploeterd te hebben, heb ik vanmorgen de knoop doorgehakt: ik ga stoppen met de borstvoeding. Door een samenloop van omstandigheden hebben we een valse start gemaakt in het ziekenhuis en eigenlijk is het daarna niet meer gelukt om die goed te maken. Door een overproductie van melk was het slikken of stikken voor onze kleine man. Verschillende tips om de ergste druk van de borst af te halen voor het voeden, werkten niet, de tsr bleef erg hoog (de melk spoot er na 15 minuten nog uit). Ik heb van alles geprobeerd: heel veel op internet opgezocht, de vk om info gevraagd, 2x gebeld met LLL en uiteindelijk is er een lactatiekundige op bezoek geweest. Helaas is het niet gelukt om het vertrouwen bij mezelf en daarmee bij Nikai terug te krijgen, dus bleef het voeden een strijd en geen rustmoment. Fulltime kolven heb ik nu een week gedaan en dat is geen doen. Ik wil graag borstvoeding geven als het lukt, maar het moet niet ten koste gaan van alles. De afgelopen 2 weken hebben volledig in het teken gestaan van voeden en voor mijn gevoel heb ik nauwelijks tijd gehad om echt van Nikai te genieten. Dat is het me niet waard, ik wilde geen kindje om vervolgens alleen maar met 'bijzaken' bezig te zijn. Door alle stress is mijn productie overigens in amper 16 uur tijd al gehalveerd. Je zou zeggen dat ik dan nog aan zou kunnen leggen, maar dat wil ik niet meer proberen. Nog een teleurstelling wordt me teveel en dat is het me echt niet waard.

Hoe graag ik ook wil dat lukt, ik ben blij dat ik nu de knoop doorgehakt heb, dat geeft me al zoveel meer rust. In overleg met de LK ga ik vandaag al beginnen met het combineren van borstvoeding en kunstvoeding. Af en toe ben ik nog een beetje emotioneel, het voelt een beetje als rouwen. Maar wat een rust ervaar ik nu al! En dat voelt zooo fijn!