Op naar de 9 weken, gaat lekker!

Zooo, vandaag 8 weken en 6 dagen. Tenminste, naar onze berekeningen. Van de week de eerste keer naar de verloskundige geweest. Was ooit wel mee geweest toen mijn zus zwanger was, maar daarom des te vreemder om er nu samen met mijn ventje te zitten te wachten tot we aan de beurt zijn. Een vrouw die voor ons een afspraak had kwam net uit de kamer en zei tegen haar dochtertje: "kijk, die mevrouw heeft een babytje in haar buik". De eerste keer dat een vreemde dat opmerkt, en oeee wat LEUK, ook al is het omdat je bij de verloskundige zit ipv dat je het ziet, maar toch.. LEUK! Zat helemaal te glimmen.

Bij mijn verloskundige maken ze helaas zelf geen echo's maar je krijgt een brief met een telefoonnummer wat je mag bellen voor een afspraak voor de eerste echo. Ze zei nog "de afspraak die je maakt is voor ongeveer 12 weken hoor", ik knikte en dacht hmm, dat zal ik met mijn vrouwelijke charmes toch vast wel IETS eerder kunnen regelen? Sjonge, wat had ik dat verkeerd ingeschat, ipv eerder is het nu pas met 12 en een halve week.. Waaaaar zijn die vrouwelijke charmes gebleven? :)

Voel me over het algemeen wel goed, soms eens misselijk, maar niks overdreven gelukkig. Alleen met eten ben ik nu een ramp. De ene keer heb ik zin in draadjesvlees, dus hup, naar de slager en op het vuur ermee. Een uur later ben ik de geur helemaal beu en word er misselijk van. Dan heb ik weer zin in veel groente, maar 5 minuten later al niet meer. Koffie dronk ik de eerste weken nog 1 of 2 bakjes per dag, nu moet ik er niet aan denken. Pfff, word er wel eens moe van, maar kan er over het algemeen heel hard om lachen.

Mijn man is zelfs al bezig zelf een ledikant te timmeren. Dan heeft hij ook het gevoel nuttig te zijn :)

Dus alles gaat best lekker, begin er steeds meer van te genieten in plaats van me constant zorgen te maken, de oude ik komt weer een beetje naar voren. Wel zo fijn, want die vind ik een stuk leuker dan dat labiele vogeltje..