Al tien maanden!!! of zeven?!
Het is lang geleden dat ik geschreven heb maar wil toch even degene die nog steeds schrijven en lezen laten weten hoe het gaat. Tijdens de zwangerschap was het zo fijn om hier mee te lezen met alle tweeling moeders en toen ik bevallen was kreeg ik steeds zulke warme reacties. Dat was ongelofelijk warm en fijn.
En nu, nu doen ze het waanzinnig goed. Ze zijn ruim zeven kilo. wat zeven keer hum geboorte gewicht is. Ze rollen, eten met de pot mee in hun trip trap, zijn enorm vrolijk, slapen al maanden 's nachts door, gaan nu met hun grote zus mee naar de creche en ze zijn het einde. We hebben model baby's! Ze zijn twee kleine medische wondertjes en hebben, voor zover we nu kunnen zien, niks over gehouden aan de vroeg geboorte. (alleen tessa heeft een vernauwing van haar hart klep, maar heeft hier geen last van. Dus ze moet een keer per jaar naar de cardioloog voor controle.)
We mogen in onze handjes knijpen. Wij genieten. Van elke schater lach, van elke kilo die er weer extra aan zit (en daarbij de onderkinnen en plooien in benen!), van de grote zus die ze net iets te hard knuffelt maar die twee vinden dat dan weer grappig (?!), het trots lopen achter de grote kar, hoe ze met verwondering naar alles kunnen kijken en vooral hoe ze elkaar nu gaan ontdekken.
De eerste verjaardag komt ontzettend snel dichterbij. En dat is dubbel. Er zijn ons maanden van het eerste jaar ontnomen. De zwangerschap, geboorte en eerste 6 maanden zijn niet leuk geweest. Dat missen we. Maar o wat hebben we drie mooie meisjes. En wat zijn we dankbaar! We zijn er nog niet, maar heel langzaam krijgen we ons leven en het blij zijn weer terug.
Het komt zoals het komt, het gaat zoals het gaat. Wij zijn er sterker van geworden.
liefs
reacties (0)