De eerste week

Vandaag is R.obin alweer een week oud. Wat gaat de tijd toch snel, maar wat genieten we ervan.
Toen we zaterdagavond uit het ziekenhuis kwamen hadden we 2 uurtjes kraamzorg om op te starten en zorgen dat we goed de nacht in konden. De kraamhulp had alleen alles al overhoop toen wij thuiskwamen (mijn schoonmoeder had haar binnen gelaten). Het bedje was niet goed, er mocht geen aerosleep op. Erg raar want met de controle heb ik het nog gevraagd en het was goed en mocht gewoon. Deze vond het dus te koud en heeft hem eraf getrokken. Aangezien ik geen ander beddengoed had, is mijn schoonmoeder nog thuis in haar kasten wezen zoeken, maar had niks in de goede maat. Op dat moment hebben manlief en ik besloten dat ze dan maar in de wandelwagen bij ons op de kamer kwam slapen.
De volgende dag hadden we gelukkig een andere hulp, die tot en met gisteren is gebleven. Dit was echt een schat en superlief voor ons meisje, mij en mijn man. Geweldige kraamweek gehad dus.

Ik wilde graag proberen om borstvoeding te geven, ondanks mijn borstoperatie. In het ziekenhuis dus meteen begonnen met aanleggen en kolven. Het leek redelijk op gang te komen, allen was R.obin op maandag al 10% afgevallen. Dus we moesten gaan bijvoeden met een cupje. Dit pikte ze echt niet en werd ze erg driftig van. Mijn linkerborst pakte ze heel goed, maar met rechts had ze moeite omdat die tepel anders staat. Het aanleggen ging dus ook wat moeizaam en duurde vaak al een tijdje.
Op maandagavond was ze zo verdrietig en heeft ze echt heel veel gehuild, als ze in de buurt van mijn borst kwam, werd ze zo driftig dat ze met het zoeken zichzelf helemaal overstuur maakte. Inmiddels was ik ook in tranen en wist manlief echt niet meer wat hij met ons moest. Ineens ging bij mij de knop om en heb ik mijn man gevraagd om een flesje te maken. Dus hij een 20cc fles gemaakt en haar deze aangeboden. Ze begon meteen te drinken en was daarna helemaal ontspannen en is met een tevreden blik heerlijk gaan slapen. Wat een ander meisje hadden we ineens zeg! Doordat zij zo reageerde, wist ik meteen dat mijn keuze goed was. We gingen over op de fles.
De volgende dag opgebiecht aan de kraam en de vk wat we hadden gedaan, en zelfs aan de huisarts die op kraamvisite kwam. Allemaal vonden we dat we de goede keuze hadden gemaakt. Achteraf hebben ze me verteld dat een vrouw met een borstverkleining meestal niet verder komt dan 30cc, maar dat ze het dapper vonden dat ik het wilde proberen en me daarom aangemoedigd hadden. De keuze om te stoppen vonden ze heel sterk en goed gemaakt. Dit nam de laatste twijfels weg en inmiddels krijgt ze dus gewoon de fles en ze is in 3 dagen tijd alweer 200 gram aangekomen.
Dinsdag ook het hielprikje en de hoortest gehad. Met het prikje heeft ze geen kik gegeven, onze kanjer! Ze had net gegeten en lag heerlijk ontspannen bij mijn op de borst. Voor de hoortest is ze geslaag, dus ook daar geen zorgen over.  De wijkverpleegkundige was trouwens wel een muts, want ze feliciteerde me met de geboorte van onze zoon. En dat terwijl onze tuin helemaal roze is versierd en er roze ballonnen aan de wagen hingen waar zij haar jas overheen hing.

Dinsdagmiddag kwam de verloskundige nog om het tongriempje te knippen. Deze zat helemaal vast bij R.obin. Ik ken het probleem, want mijn vader en ik hadden het ook. Bij mijn vader hebben ze het nooit losgemaakt en bij mij wel. We hadden even op internet gekeken en nu zou het een kwestie zijn van een knipje en vanaf een jaar of 1 zou het moeten met een operatie onder narcose en dagopname. De keuze was dus snel gemaakt.
Het ergste vond onze meid het dat ze helemaal vastgehouden werd. Het knipje zelf heeft ze wel even bij gehuild, maar toen mijn man haar troostte was ze alweer rustig en is ze meteen gaan slapen. Toen ze later wakker werd zat er nog wel wat bloed op haar wangetje en truitje maar dat was alles.

Helaas ook een paar ongelukjes gehad met mijn ontlasting. De eerste dagen was het zo dun, dat ik het niet lang genoeg op kon houden. Erg vervelend en genant. De verloskundige dacht dat ik misschien toch een virusje had, omdat ik voor de bevalling ook wat verhoging had en ook last van diarree. Gelukkig gaat dit inmiddels beter en heb ik het onder controle.

Omdat ik de eerste 5 dagen alleen maar bezig was met kolven en voeden heb ik een herindicatie gekregen voor de kraamzorg. We zouden eigenlijk tot en met gisteren krijgen, maar hebben nu het weekend elke ochtend nog 4 uurtjes hulp. Zodat ik nu alles kan leren en nog dingen kan vragen. Helaas ging onze kraamhulp vandaag op vakantie dus hebben we voor deze drie ochtenden een andere gekregen. Gelukkig lijkt dit ook een hele aardige vrouw en een beetje in dezelfde lijn als Petra die we hiervoor hadden.

Vandaag ben ik voor het eerst de hele dag op geweest, maar ik merk wel dat het erin hakt. Om 20:45 mag meisje weer drinken en daarna gaan we met ons drietjes ons mandje in.

We genieten enorm van onze meid, en kunnen ons geen leven zonder meer voorstellen. Wat een lief, klein ding is het. En het is heerlijk om 's avonds met haar op mijn buik op bed nog even te liggen lezen.