Wie weet.....

Een goeie week geleden schreef ik nog een blog dat ik het moeilijk vond om voor een geplande keizersnede te kiezen en dat ik niet zeker wist of k de goeie keuze had gemaakt.
Nu stond ik vanmorgen weer voor zo'n keuze en weer is het niet geworden wat ik had gehoopt.

Gister ochtend had ik controle bij de gyno en dat was opzich allemaal goed.
Maar ze vond de baby wat klein,ook kwa gewicht, en ik voelde de baby sinds zaterdag avond een stuk minder dan normaal.
Dus ze heeft me door gestuurd naar boven voor een extra groei echo en CTG.
De CTG was opzich goed, maar ze wilde toch een extra CTG maken als ik de kleine nog steeds niet voelde zoals normaal.
Zo komen we bij vandaag..........
CTG was opzich goed, op een paar dipjes na, ik had 1 cm ontsluiting, en voelde me lichamelijk goed.
Maar ik heb al een paar dagen t gevoel dat de beeb zich niet erg lekker voelt.
Ze laat zich moeilijk vinden op de CTG, ze beweegt niet zoveel als normaal, gewoon zo'n knagend gevoel in mn onderbuik.
De dokter nam me gelukkig serieus, ook gezien t feit dat k de beeb minder voel bewegen, dat ze begon over een ballonnetje......oftewel...inleiden.
Iets wat ik absoluut niet wilde.
Maar ja.....dat knagende gevoel in mn maag gaat ook niet weg.
Dus ik heb toegezegd met een ballonnetje, en dus zit ik nu deze blog te schrijven vanuit mn ziekenhuis bed.

Ergens baal ik heel erg dat ik min of meer gedwongen werd, door mn eigen lijf, om toch een inleiding te doen.
Anders hadden ze me de rest van de week terug willen zien voor een CTG, en dat word met een peuter van 3, zonder auto, een goeie 1,5 uur met openbaar vervoer elke dag op en neer vanuit Hellevoetsluis, een beetje lastig.
Dus ik heb het ballonnetje laten plaatsen en nu is t wachten tot er wat gebeurt.
Ik zei net dat ik ergens vaal dat k er min of meer toe gedwongen werd, aan de andere kant ben k wel blij dat k het doe, want k heb t gevoel dat ze zich niet lekker voelt, dat ik liever nu iets probeer dan nog 3 weken heen en weer te pendelen elke dag.
Zo kan ik zeggen dat k alles geprobeerd heb..........

Man lief is heel begripvol en vind/vond het mijn keuze en vind het alleen maar goed dat k zo gekozen heb.
Dat gevoel deel ik nog niet helemaal, maar dat komt wel.
Eerst moet dat kleine beetje teleurstelling of iets er vanaf.
Het is altijd mogelijk dat ze de keizersnede vervroegen als de inleiding niet gaat zoals t hoort te gaan, maar voor verlopig zit ik hier in t ziekenhuis en moet ik mn meisje , mn man, mn hondjes en kat missen.
Kleintje........ik hoop zo dat je even mee wil werken hieraan.
K doe het voor jou en hoop echt dat je besluit dat t nu genoeg is geweest.
Kom op, we kunnen dit!