Even niet mezelf

Zoals de titel het al zegt, k ben even mezelf niet.

Ik merk dat ik mezelf heel snel erger aan dingen, groot en klein.
Heb ook momenten dat ik even geen geplukt en gedoe aan me lijf wil, even niemand om me heen.
Even van die terug trek momenten, weet je wel?
Evy wil de hele tijd lekker kroelen, ik denk dat ze merkt dat t niet lang meer duurt.
Zit nu in de 37 weken, voel me best goed, zo af en toe een harde buik of wat moe.
Maar verder niets aan de hand, ja op die momenten na dan.

Ik heb aangegeven dat ik, mocht de baby niet natuurlijk komen, geen inleiding wil doen, maar dat het dan een geplande keizersnede word.
Dit omdat het bij de oudste ook gewoon niet goed ging.
Ik had toen 3 ballonnetjes gekregen, 2 rijpingstabletjes, 2 x een zalfje om te rijpen, 2 spuiten met wee opwekkers.
En het kwam gewoon niet verder, ze konden met gods gratie mn vliezen breken.
En ja, ik weet het, elke zwangerschap en elke bevalling is anders.
En ja, het geen garantie dat t deze keer niet gaat lukken om natuurlijk te bevallen.
Maar ik heb al heel lang t onderbuik gevoel, noem het hoe je wil, dat ze niet natuurlijk komt.
Dat ze niet zonder hulp komt.
En aangezien ik geen inleiding wil, niet weer mn lijf wil dwingen om iets te doen waar t niet klaar voor is, heb ik gekozen voor een geplande keizersnede.
Ergens heb ik het gevoel dat ik er goed aan doe, juist omdat ik voor mezelf en voor de kleine kies om niet te lang bezig te blijven met iets wat, ja ik weet het, de vorige keer geen nut had.
Anderzijds vraag ik me af of ik niet te snel gekozen heb voor een geplande keizersnede.
Ik krijg, als ik vertel wat mijn keuze is, langs alle kanten te horen dat dat wel de 'makkelijke' manier van bevallen is.
Maar bij de oudste was het ook niet makkelijk.

Ik weet achterin mn hoofd ook echt wel dat het niet de 'makkelijke' manier van bevallen is.
't is toch een ingreep, het blijft een operatie en er zitten altijd risico's aan.
Tuurlijk heb je dat bij alle bevallingen wel.
Ik sta achter mijn keuze maar toch heb k ergens de vraag bij mezelf ben ik er niet te snel mee?
Man lief heeft heel lief gezegd: Ik vind je er absoluut niets minder om, ik vind het juist sterk van je dat je die keuze gemaakt hebt omdat t bij Evy tegen die tijd ook niet al te best ging. De echo's zagen er goed uit, de bloeduitslagen waren altijd perfect, en dat is nu ook. Wat zwangerschappen zit je op 1 lijn, je voelt je goed, je hebt nergens last van. Jij weet wat je voelt, en jij weet het beste wat het beste voelt voor de baby. Ga daarin mee en vertrouw op jezelf, want ik vertrouw ook op jou gevoel, dat kan nooit verkeerd zijn.

Toen kreeg ik wel even tranen in mn ogen, t is een schat!
Evy ook, die komt dan heel lief bij me zitten op de bank.
En dan is het: mama? ja liefje? Mama ,is niks aan de hand, evy is bij je! En dan gaat ze me zitten troosten.
Om vervolgens tegen de baby aan te babbelen.
Sorry voor mn klaag blog........Maar even van me afschrijven is wel fijn.