De bevalling een zwarte dag uit mijn leven

dinsdag 17 mei 2011 ondanks dat mijn meisje is geboren was 17 mei een zwarte dag uit mijn leven.

ik ben smorgens om half 9 ingeleid
alles lijkt goed te gaan al duurt het lang voordat ik ontsluiting erbij krijg na 2 uur had ik pas 3 cm ontsluiting
ze hebben me wee opwekkers gegeven en dat werd vervolgens telkens opgevoerd met het gevolg dat het ineens heel hard ging.
ik kon de weeen niet opvangen (rug en been weeen) en heb vervolgens de ruggenprik gekregen
wat was dat een verademing, ineens ging het heel snel binnen een uur had ik 7 cm ontsluiting maar het hartje van onze meisje ging daarin tegen heel hard achteruit

ze gingen in overleg om een keizersnee uit te voeren maar uit eindelijk kwam ons meisje weer bij met haar hartslag dus werd een keizersnee afgeblazen.
snel genoeg had ik 10cm ontsluiting en hebben ze de ruggenprik uit geschakeld zodat ik persweeen kon gaan voelen en aan de echte laatste loodjes kon gaan beginnen maar dat duurde nog eens bijna 2 uur voor ik echte drang voelde
uiteindelijk heb ik een half uur moeten persen maar omdat ons kindje een sterrekijkertje was kon ze er niet makkelijk genoeg uitkomen en hebben ze haar met de vacuum pomp moeten halen daarbij hebben ze mij een knip gezet en vervolgens ben ik helemaal ingescheurd precies langs de knip en naar boven en beneden zelfs mijn kringspier is helemaal kapot gegaan

gelukkig is ons meisje in orde en helemaal gezond
ze legde haar op mijn buik maakte een foto en toen ging het helemaal mis
ik raakte buiten bewustzijn en kreeg on middelijk zuurstof vervolgens kwam ik bij en
werd ik meteen naar de ok gereden ik bleek dus helemaal ingescheurd te zijn en was 2,5 liter bloed verloren
daarbij wilde mijn moederkoek niet komen
tegen mijn vriend zeiden ze dat het een half uurtje ongeveer zou duren en vervolgens ben ik 4 uur op de operatiekamer geweest.
ze hebben mijn hele baarmoeder moeten reinigen en omdat mijn moederkoek helemaal in mijn baarmoeder ingegroeid was hebben ze zelfs resten moeten schrappen daarbij heb ik 2 zakken bloed gekregen.
ze hebben 3 lagen huid moeten hechten inwendig en daarna nog uitwendig

toen ik eindelijk weer op de kamer was kon ik even mijn meisje vast houden en familie bellen dit was 5 uur na de geboorte van Maud
wat was dit alles een hel maarja het zou goed komen
ik heb 2 dagen in het ziekenhuis gelegen en had een te laag hb.
 in de nacht van woensdag op donderdag heb ik zelfs nog een zak bloed gekregen
donderdag 19 mei mocht ik naar huis maar mijn hb was nog steeds laag maar kon naar huis

eenmaal thuis ging het al snel slechter met me de hechtingen van mijn knip zaten te strak en afgelopen zaterdag dacht ik echt tegen de muur omhoog te kunnen lopen zo'n pijn en telkens ging ik out maar ze wilde niet komen om mijn hechtingen te verwijderen omdat dit nog tevroeg was.
maandag hebben ze de hechtingen eruit geknipt en omdat ik alleen nog maar kon huilen van de pijn en stress dat ik niet voor mijn meisje kon zorgen heeft de vk me toch maat terug naar het ziekenhuis gestuurd alles bleek ontstoken te zijn en de wond stonk ook helemaal
in het ziekenhuis wilde ze me eerst weer opereren maar dan moesten ze weer nieuwe wondranden maken en ging moeilijk worden daarbij wilde ik liever niet weer onder het mes
ze hebben me nu antibiotica gegeven en een maagbeschermer
en gelukkig slaat het aan de wond stinkt niet meer en de ontsteking is elke dag iets minder aan worden. Vandaag ben ik terug geweest naar het ziekenhuis en heb nu wel nog zwaardere pijnstilling gekregen omdat het nog steeds erg brand en prikt ook het naar de wc gaan is nog steeds een hel maar dankzij de pijnstillers kan ik nu wel weer op een stoel zitten of in bed gaan liggen zonder tegen het plafond te vliegen.
dinsdag moet ik weer terug naar het ziekenhuis voor controle en dan zien we wel weer hoe het ervoor staat

ik kan nu enigzins een beetje voor mijn meisje zorgen al ben ik na alles wat ik doe moe en moet mijn vriend me overal in ondersteunen alleen zijn mag ik niet vanwege mijn laag hb
maarja alles komt goed al had ik gehoopt van mijn kraamtijd te kunnen genieten
in plaats van herstellen maar ook dat zal wel weer een keertje komen

het belangrijkste is nu dat ik herstel en gelukkig hebben we een gemakkelijk kindje dat tot nu toe het ons niet moeilijk maakt

ik hou jullie op de hoogte
liefs kim