Prikjes
Dag lieverds,
Vandaag was de grote dag: Daan z'n eerste prikjes. God, wat keek ik er tegenop. Op het CB aangekomen, mocht mijn kapoen eerst op de weegschaal... Hou jullie vast: meneertje weegt ondertussen 6.350kg. Ja, een stevige brok. Vervolgens mocht hij op de meetlat en kwam er een mooie 60cm tevoorschijn. Heel flink dus!! Mijn engeltje doet het prima, volgens de dokter. Dan werd het tijd voor die prikjes: hopla, in een beentje. Resultaat: krijsen, krijsen, krijsen. Hopla, in het tweede beentje. Resultaat: bijna stikkend in z'n krijsen en traantjes bij mama. Domme, wat voelde ik mij gegeneerd :-) Snel mocht Daantje bij mama in de armen en werd hij kalm. We gingen naar de verpleegster waar we een gesprekje kregen over onze kleine man. Hij werd op z'n buikje gelegd en recht getrokken uit rugligging. Hij hield hoofd en borst goed rechtop en de dokter en verpleegster waren héél tevreden! Hij doet het gewoon uitstekend. Verder kon meneertje niet stoppen met lachen en veroverde hij meteen alle harten :-) Ja meiden, het wordt een echt casanova!!
Verder gaat het nog steeds niet optimaal. De krampen blijven een hel en de reflux maakt het leven echt zuur. ( tussendoor een klein dubbelzinnig mopje mag hé lieverds). Hierdoor hebben we toch nog maar een keertje een afspraak gemaakt bij de kinderarts. Tevens is de omeprazole bijna op en moet ik een nieuw voorschrift hebben. Morgen om half 4 kunnen we op consultatie. De kinderarts had me aan de telefoon al gemeld dat hij vermoed dat Daan koemelkallergie heeft en hiervoor een speciale voeding wil uitproberen. Nutramigen of nutrilon pepti. Morgen krijg ik een staal mee om uit te testen aangezien de voeding erg duur is. Ach, als dit de oplossing is voor mijn engel z'n pijn heb ik er al het geld van de wereld voor over!!! Duimen dus dat het tegen volgende week zal beteren want dan gaat mijn kleine man voor de eerste keer naar de créche. De tranen breken me nu al uit!!
Over het algemeen doet mijn lieverd het prima. Hij ontwikkeld goed, reageert op onze stemmen, lacht uitbundig en geniet volop van z'n mobiel en z'n speelgoed. Zijn huilgedrag maakt dat ik me soms nog erg droevig en machteloos voel maar ik heb hoop. Hoop dat er beterschap in zicht is en dat mijn mannetje eindelijk pijnloos door het leven kan want het is verschrikkelijk om je kind van 's morgens tot 's avonds te horen krijsen van pijn! Gelukkig doet hij de nachten super waardoor ik toch met opgeladen batterijen de nieuwe dag kan inzetten. Ik ben, ondanks het vele huilen, uitermate fier op hem. Goh, wat hou ik toch zoveel van mijn kleine holle bolle Daan!!
xxx
reacties (0)