Hoi meiden,
Even geleden maar hier ben ik weer. Daan is ondertussen een flinke kanjer van 23 dagen en hij weegt 4.200gr. Ja ja, hij is al 1 kilo bijgekomen ten opzichte van z'n geboortegewicht. Hij eet goed, soms zelfs te goed :-) Daantje krijgt normaal 120cc + 4 schepjes en hier zou hij 4 uurtjes mee moeten rondkomen maar mijn engel denkt er anders over. Na z'n flesje huilt hij en sabbelt op z'n handjes en zoekt naar tepels :-) We dachten eerst dat ons ventje gewoon zuigbehoefte had en probeerde hem te troosten met een tutje. Echter spuwt hij deze altijd uit, ookal houden we onze vinger erop om hem het tutteren aan te leren. We hebben verschillende merken geprobeerd ( difrax, bibi, 'papa is the best tut',...) en niets wil hij inhouden. Sedert gisteren hebben we geprobeerd om ons mannetje nog 30 cc + 1 schepje bij te geven en dit werkt. Hij drinkt het volledig op en is nadien voldaan. Stijn en ik gaan dus proberen van over te stappen naar 150 cc + 5 schepjes en hopen dat Daan hier wel 4.5 uur mee toekomt. Beter zo dan dat we hem na 2 a 3 uur opnieuw 120 cc moeten geven. Ons mannetje slaapt wel al 2 nachten lekker door. Zijn laatste flesje is rond 8 uur en meneertje slaapt dan gezellig tot 4uur 's nachts. Gewoon super!! Echter is dit nog maar 2 nachtjes na elkaar gebeurd dus gaan we er momenteel nog even vanuit dat het geluk is in plaats van een vast ritme van Daantje. Wanneer hij nu nog enkele nachtjes aantoont dat hij gewoon lekker lang wil slapen, gaan we proberen om z'n laatste flesje om 22uur te geven zodat ons engeltje kan slapen tot 06uur. Het klinkt bijna te mooi om waar te zijn. We hopen dat Daantje overdag ook minder gaat huilen doordat zijn honger-gevoel nu bevredigd zal worden. Zijn krampen zijn ook nog steeds aanwezig. Ik denk eraan om een tripje naar Maastricht te maken zodat ik daar bij de drogist Infacol kan halen en meteen enkele hoeveelheden voeding (wat is het bij jullie zoveel goedkoper dan hier in België) en natuurlijk ook wat pakken Pampers! Het is zeker een tripje naar Nederland waard!! Verder begint Daan overdag wat alerter te zijn en slaapt hij minder. Tussen elke voeding door slaapt hij gemiddeld 1.5 uurtjes. De andere uurtjes ligt hij rustig rond te kijken of wil hij bij mama of papa op de arm en zet hiervoor z’n keeltje lekker open. Al bij al ben ik ontzettend fier op mijn kleine man en vind ik dat hij het uitstekend doet!!
Met mij gaat alles ook prima. Ik geraak net zoals Lisa opnieuw in de broeken van voor de zwangerschap maar mag niet gaan zitten doordat de zwembandjes erover puilen. Er is dus ook hier nog een deeltje ‘overtollig huid’ aan die buik dat eraf gewerkt moet worden. We doen ons best hoor J Verder loopt het wel vlotjes met het ‘moederschap’. Ik kan nog niet meteen uitmaken waarom Daan huilt en ben nog volop in het proces van ‘elkaar leren kennen’. Ik denk dat ik één van die vrouwen ben die gewoon wat meer tijd nodig heeft om zich aan te passen. Ik ben dolgelukkig met mijn kapoen en kan wel uren naar hem staren. Soms denk ik bij mezelf dat hij té schattig en té knap is om echt te zijn J Natuurlijk heb ik ook nog moeilijke momenten. Vooral wanneer hij huilt en ontroostbaar is. Z’n gekrijs gaat door merg en been en mijn hart breekt telkens. Ik probeer hem dan bij me te nemen en hem in verschillende houdingen dicht tegen mij aan te drukken maar dat helpt niet altijd. Soms zetten we hem dan even in z’ n relaxzitzak of in z’n schommeltje maar ook dit heeft geen effect. Ik ben al die dvd’s over baby’s ook gewoon spuugzat!! Telkens laten ze een perfecte situatie zien met een overgelukkig kind dat nooit huilt en geven ze tips om een baby te troosten. Ik krijg er echt het ‘maagzuur’ van!! Neen, het klopt niet. Heel die bullshit over ‘een kind huilt niet zo maar’, ‘ een baby heeft iets nodig las hij huilt’, ‘ laat een baby nooit zo maar huilen’,… Sorry maar ik heb het er echt mee gehad. Ik zal zelf mijn weg wel zoeken met mijn man en zoon en heb echt genoeg van die ‘informatie ’dvd’s en boeken. Ze maken me enkel maar onzeker en neerslachtig. Gedaan ermee!! Ik ga vanaf nu enkel nog maar af op mijn eigen instinct en ik weet zeker dat dit de juiste manier is. J Verder voel ik me lekker in mijn vel en wil ik niets liever dan elke dag met Daantje op stap te gaan. Gelukkig doen we dit niet en blijft het vaak bij een korte wandeling in het dorp of in het park. Uiteraard bezoekjes aan de grootouders horen er ook bij en deze vinden dus ook geregeld plaats. Ik blijf nog wel de privacy met Stijn missen en ik hoop dat dit snel opnieuw kan plaatsvinden. Mijn hechtingen onderaan zijn er allemaal uit en de wond is mooi genezen, echter hebben we ondervonden dat de tijd nog niet rijp is om opnieuw ‘actie’ te ondernemen. Toen we het probeerde, kon ik het wel uitschreeuwen van de pijn. Het is dus nog niet helemaal klaar voor ‘het grote werk’. Nog even geduld dus… Ik kijk er alvast naar uit J
Zo meiden, ik ga afsluiten want ben weer een hele boek aan het schrijven. Kortom: Daan doet het fantastisch, mama voelt zich super en papa doet het perfect!! One big happy Family J
Tot gauw lieverds!!!!!!!!
xxxxxx
reacties (0)