Week 32

Weer een weekje verder en bijna aan de eindstreep. Een perfect lopende, zalige zwangerschap begint stilaan te eindigen met klachten, gezeur en gezaag… Sedert kort een stekende pijn in onderbuik en soms lager dan dat. Ja meiden, waarschijnlijk klinkt dit erg bekend voor jullie want elk beebje daalt in!! Ik denk dat het bij mij ondertussen ook aan het gebeuren is en dat mijn kleine wonder zich aan het nestelen is en aan het voorbereiden is. Hij zal stilaan zijn definitieve positie aannemen en geleidelijk aan de indaling begonnen zijn J Goed nieuws waarschijnlijk maar toch vrij pijnlijk. Komt hierbij kijken dat ik niet meer lekker tot rust kan komen doordat ik geen geschikte en aangename positie meer kan aannemen. Ontspannen in de zetel wordt na 5 minuten draaien en woelen van zij naar rug en weer rechtop zitten en terug liggen… Dan maar weer rechtop staan. Nogmaals naar de toilet om te plassen en hopla: opnieuw de zetel in om hetzelfde scenario te herhalen. Oké, kijk dan maar op de klok en tik de minuten dan maar af om in bed te kruipen. In bed gaat het niet veel beter.. Gelukkig ligt dat wel aangenamer dan mijn zetel en kan ik hier wel tot rust komen, maar slapen… Ik geraak vrij snel in slaap maar wordt dan weer wakker voor een plasje. Opnieuw in bed belanden en opnieuw weinig problemen om in slaap te geraken maar eens 5u ’s morgens ben ik klaar wakker en moet ik eruit. Ja meiden, zelfs in het weekend!!

Sedert zaterdag is de pijn in onderbuik begonnen maar nam al snel weer af door een super leuk meidendagje. We waren gezellig met een groepje naar de sauna geweest ( nee hoor, ik niet in dat warme hok, ik lekker in het bubbelbad en zwembad). Na deze 2 lekker ontspannen uren zijn we de stad ingetrokken en zijn we lekker gaan eten. Tegen de late avond zijn we nog wat gaan drinken en toen de meiden het nachtleven indoken, ben ik richting huis getrokken. Ik heb een super leuk dagje gehad en voelde me enorm lekker. Zondag heb ik een luilekker dag ingelast en heb ik ’s morgens al mijn huishoudelijke taken verricht zodat ik een hele namiddag en avond kon genieten en relaxen!! Toen ik maandag opstond voor mijn werk, voelde ik me niet al te best. Ik was nogal ontzettend luchtig en had nogal een opgezet gevoel. Ach, misschien wat stress omdat het die dag vergadering was en ik een werkdag van bijna 12u door moest. Toen ik ’s avonds thuis kwam, was ik zo ontzettend moe. Ik plofte in de zetel en kreeg echt pijn in mijn buik. Opgezette harde buik, pijn in de rug, luchtig, luchtiger, luchtigst;… Wat was dat plots??? Oké, geen paniek… Rustig ontspannen en lekker relaxen. Neen, helpt niet. Ik duik gewoon mijn bed in want kan toch helemaal niets verdragen. In bed werd de pijn wat minder en kon ik toch mijn ogen sluiten en inslapen. Volgens Stijn tijdens het inslapen nog steeds ontzettend luchtig J Plots, 3u ’s nachts werd ik wakker met een ontzettend pijnlijke buik. Uit bed en rondwandelen, rondwandelen, rondwandelen,… Terug in bed en proberen om nog wat te slapen… 5u gebeurd het dan: wakker en spurt naar de toilet. Nog nooit heb ik zo lang op de wc gezeten en nog nooit heb ik zo hard afgezien. Ik kon niet stoppen!! Krampen, darmen in de knoop en achterwerk vastgelijmd aan de pot! Ik wil nooit nog van de wc komen, dacht ik onmiddellijk! Ik voelde me zo ontzettend miserabel en mijn kleine ukje voelde dit aan. Nadat ik wat bedaard was en de kraan even dicht kon zetten, was ik maar meteen opgestaan en aan het ochtendritueel begonnen. Ik voelde me echt een uitgewrongen schoteldoek. Ik was ergens wel blij doordat ik besefte dat ik eigenlijk hoogstwaarschijnlijk gewoon een felle aanval van buikgriep onderga en dat de pijnlijke buik en krampen niets te maken hebben met de zwangerschap of een aankomende bevalling maar meiden… deze pijn en deze ervaringen zijn ook niet meteen de leukste. Ik ben dus momenteel op mijn werk en grommelende darmen, pijnlijke krampen en een ontzettend slecht gevoel. Vermoeid maar ergens ook wat opgelucht tel ik de minuten voorbij zodat ik naar huis kan en ik mijn zetel kan ploffen. Ergens heerst er toch een twijfel om langs de huisarts te gaan of langs het ziekenhuis te passeren voor een kleine check up van de baby maar mijn gevoel zegt dat hij het goed maakt en dat ik gewoon buikgriep heb of iets foutiefs gegeten heb dus ik hou het nog even vol zonder controle.

Hopelijk start week 33 met een gezonde ik. Ik hoop er alvast erg op.