Week 14

Week 14 zit er op en de tijd is weer gevlogen! Ik heb steeds meer en meer bandenpijn en heb ook sedert enkele dagen een stekende 'maagpijn'. Ik weet niet of dit ook te maken heeft met het uitzetten van de baarmoeder maar ik maak me in elk geval niet ongerust. Ik voel gewoon dat alles prima is en dat mijn kleine held het goed doet. Vrijdag heb ik bloed laten prikken en dit werd door een stagiaire gedaan. Een ontzettend lief en zachtaardig meisje maar ik ben naar huis gegaan met 3 extra gaatjes in m'n lichaam. Eerste bloedafname werd gedaan in de arm rechts... Eerste tube: oké - tweede tube: oké - derde tube: begint traag te lopen - vierde tube: arm ziet blauw en bloed loopt niet meer... Oké, we proberen in de andere arm nog een keer. Hier gaan we dan: eerste tube: oké - tweede tube: bloed loopt langs het geprikte gaatje erdoor en de tube loopt niet meer vol. De plek waar de naald steekt wordt onmiddelijk blauw en de bloedtoevoer doet het niet meer. Oei, ... Oké, de verpleegster zal het dan maar zelf doen. Linker arm: aangetast - rechter arm: aangetast... Neen, ik doe mijn broek niet uit!! :-) We proberen in de rechter hand. Hier gaan we: tube één: oké - tube twee: oké - tube drie: oké... Eindelijk waren alle tubes gevuld en kon ik naar huis. Beide armen en hand blauw, maar het bloedonderzoek is goed verlopen hoor. Nu nog even afwachten op het resultaat in combinatie met de nekplooimeting ed. Vrijdag mag ik eens bellen om te informeren. Duimen maar!!

Naast deze verminkende horrorkwelling :-) was week 14 ook een week waarin ik de 'trut' heb uitgehangen. Ik kon niets verdragen, werd voor het minste kwaad, ontpflofte bij het kleinste akkefietje,.. doorheen de week kon mijn macho-man dit nog verdragen maar toen het weekend was en hij dus 24u/24u met mij opgescheept zat, is de bom ontpfloft... Heb ik ff het deksel op de neus gekregen en wist ik meteen 'hoe laat het was'. Hehe,... klinkende ruzie en mijn lieverd had gelijk hoor. Ik kon natuurlijk geen deftige argumentatie boven halen en heb dus maar moeten toegeven en mezelf moeten excuseren en het moeten goedmaken... Sinds deze uitbarsting van Stijn, ben ik zelf wel terug tot bedaren gekomen en ben ik terug volledig 'zen'. Wel neen, niet volledig 'zen' want momenteel leef ik tussen de ingeladen kartonnen dozen en de uitéén gevezen meubels, maar verder is week 14 geslaagd hoor :-) Dit weekend verhuizen we maar dat zijn ervaringen voor week 15 dus die tellen nu nog niet mee! Week 14 was tot hiertoe de rottigste week van allemaal. Zware toetakelingen van m'n armen en hand, hevige tornado ruzie ten huize Stijn en Kim ( die uiteraard volledig opgelost is en we terug stapelzot van elkaar zijn :-) ) en hard labeur met inpakken en uitéén vijzen. Uiteraard bestond deze week niet enkel uit tegenslag, pijn en verdriet hoor... Neen, er zijn ook gelukzalige momenten geweest!!! Stijn en ik hebben onze nieuwe meubels besteld voor onze nieuwe woonst. Ik heb mijn eerste zwangerschapsbroek gekocht ( en m'n tweede en m'n derde!!!) en ik heb 2 buibanden besteld en aangekregen. De combinatie van mijn broek en mijn buikband geeft: ........ een zwangere uitstraling en een zwanger gevoel. Eindelijk wordt mijn buikje geaccentueerd in plaats van verstopt en ben ik voor de buitenwereld officieel zwanger!!!!!!! wwhhhhhiiii!!!!!!!! Deze ervaring veegt al het 'negatieve' voorgaande van de baan en maakt van mij een dolgelukkige meid die alweer week 15 instapt!