week 7 verloopt vlotter dan week 6! De tijd gaat sneller en we hebben meer bevestiging gekregen. Onlangs bij de gynaecoloog een kloppend hartje gezien en gehoord, boekjes meegekregen en mijn eigen zwangerschapsmapje :-) De eerste echte tekenen dat we mama en papa worden. Spannend allemaal en zo bijzonder. Doch blijf ik bang!!
Bang dat er iets misgaat omdat ik volledig onder stress gepaard ga en op geen enkele manier gekalmeerd geraak. Bang omdat ik zo mijn best doe om te stoppen met roken maar toch die 1 a 2 sigaretten per dag niet kan laten. Bang dat ik niet bekwaam ben, bang dat de relatie tussen Stijn en mezelf minder zal zijn,... bang dat MIJN lichaam het wezentje van Stijn en mezelf zal afstoten...
Allemaal dingen die in mijn hoofd spelen maar zo vergeten zijn als ik de echo vastneem of in Stijn zijn armen wegdroom van onze kleine uk. Dingen die ik van me moet afzetten! ik moet mezelf vertrouwen dat alles goed komt. Gewoon, genieten van de prille en mooie momenten die ik nu doorsta en van het magische geschenk er binnen enkele maanden in mijn armen zal liggen...
Week 7 is de week van de angsten en de stress en ik hoop dat week 8 deze negatieve emoties en gevoelens van de baan gooit en mij terug wat opgewekter maakt want de kleine baby mag niet de dupe worden van mijn angsten en mijn stress. wat leef ik volop naar week 8 toe!!!!!
reacties (0)