Week 6

Vandaag eindelijk is week 6. Week 5 heeft precies een eeuwigheid geduurd en toch is ze even snel gegaan als de weken ervoor. De dagen op het werk blijven goed gevuld en de tijd na het werk is ook goed benut dus op zich moet de tijd wel vliegen, maar toch hunker is steeds meer en meer naar week 12. Ik ervaar vaker angst gevoelens en maak me druk om niets. Misschien is dit een opzwelling van de hormonale storm in mijn lichaam of ben ik er gewoon te fel mee bezig. Ik probeer positief te denken en positief ingesteld te zijn maar ergens blijf ik toch wat angstig.

Gisterenavond had ik de eerste echte aanval van misselijkheid. Ik heb niet over de pot moeten hangen maar wist met mezelf geen blijf. Ik lag in de zetel met mijn handen op mijn buik en dat voelde lekker warm en deed me wel wat ontspannen maar het gevoel was gewoon echt niet leuk. Ik had continu het gevoel dat ik naar de wc moest hollen maar dan bleef het toch uit... Echt vreemd. ben maar gewoon in bed gekropen en deze ochtend ging het al weer een beetje beter. De vermoeidheid blijft aanhouden en ik zou de hele dag door kunnen slapen. Mijn borsten zijn erg gevoelig en ik herken ze gewoon niet meer. Ze zijn op korte tijd veranderd en dit is toch vreemd. Mijn humeur is over het algemeen nog steeds positief, maar ik merk dat ik sneller gepikkeerd ben en gevoeliger ben voor frustraties. Huilbuien zijn al voorgekomen maar over het algemeen kan ik het nog goed onder controle houden.

Ik denk dat ik oprecht mag zeggen dat ik week 6 inga met de bekende kwaaltjes en dit maakt me toch wel wat gerust. Ik hoop stiekem dat het misselijk gevoel maar bij een gevoel blijft en dat ik niet aanhoudend moet gaan overgeven. De kwaaltjes die ik nu ervaar zijn wel draaglijk dus ik klaag absoluut niet. Volgende week, 3december, zit ik in week 7 en gaan we naar de gynaecoloog. Hopen dat ik een hartje mag horen en dat die kleine erwt al wat gegroeid is. Duimen dus!!

ik wens iedereen nog veel succes en plezier van hun zwangeschap!!